37) Przyszła litera „bet” przed Nim i powiedziała (aalat ot Bet kameih we’amra leih): „Władco światów! (ribon almin) Czy jest przyjemne przed Tobą, aby świat został stworzony mną? (ni’cha kamach lemivrei bi alma) Ponieważ we mnie błogosławią Cię na górze i na dole” (de’bi mewarchan lach le’eila we’tata). Powiedział jej Święty, niech będzie błogosławiony (amar lah Kadosz Baruch Hu): „Oto rzeczywiście w tobie zostanie stworzony świat (ha wadai bach iwrei alma), i ty będziesz początkiem stworzenia świata” (we’ant tehe szirutah lemivrei alma).

Sulam

37) Weszła litera „bet ב”. Zwróciła się do Niego: „Władco świata! Niech będzie Tobie miłe stworzyć mną świat. Przecież mną błogosławią Cię na górze i na dole. Ponieważ «bet ב» – to błogosławieństwo (bracha ברכה)”. Odpowiedział jej Stwórca: „To właśnie tobą stworzę świat i będziesz tym początkiem, którym stworzę świat”.

Wyjaśnienie powiedzianego. Litera „bet ב” przedstawia właściwość Hochmy, a dokładniej – Hesed Hochmy, punkt w jej pałacu. Ponieważ światło chasadim jest pałacem dla światła Hochmy i nazywane jest błogosławieństwem, jak powiedziano: „Czy nie wyleję na was błogosławieństw”[1]. I to światło nie zmniejsza się w ogóle, gdy przechodzi i rozprzestrzenia się przez te stopnie. Tak jak na początku wszystkich tych stopni otrzymuje napełnienie od Nieskończoności, tak samo otrzymuje napełnienie we wszelkiej wielkości i wspaniałości w świecie Acilut, i tak – aż do końca świata Asija, w ogóle nie grubiejąc, przechodząc przez wszystkie te ekrany.

I właśnie dlatego twierdziła litera „bet ב”: „Niech będzie Tobie miłe stworzyć mną świat. Przecież mną błogosławią Cię na górze i na dole”. Innymi słowy: „Ponieważ moje światło błogosławieństwa istnieje w równym stopniu zarówno na górze, jak i na dole, bez żadnej różnicy. I żaden ekran ani awijut nie mogą wprowadzić żadnej ułomności w moje świecenie. Dlatego moja właściwość nadaje się do stworzenia świata, ponieważ klipot nie będą miały żadnej możliwości uchwycenia się we mnie, ponieważ klipot uchwycają się tylko w miejscu, gdzie jest jakiś brak. A ponieważ we mnie nie ma żadnego braku, w żaden sposób nie będą mogły się we mnie uchwycić”.

Odpowiedział jej Stwórca: „To właśnie tobą stworzę świat i będziesz tym początkiem, którym stworzę świat” – ponieważ zgodził się z nią, że jej właściwość nadaje się do stworzenia świata. Jak powiedziano: „Ponieważ myślałem: świat będzie ustanowiony miłosierdziem (hesed)”[2]. A słowo „ustanowiony (ibané יבנה)” pochodzi od słów „budowanie (binjan בנין)” i „zrozumienie (awana הבנה)”, ponieważ ustanowił ją jako rozróżnienie, wystarczające do oddzielenia tych, którzy przylgnęli do świętości, od tych, którzy przestali podążać za Stwórcą, by przylgnąć do innego boga. Jak powiedziano: „I wypróbujcie Mnie w tym – mówi Stwórca zastępów – czy nie otworzę wam okien niebios i nie wyleję na was błogosławieństw ponad miarę”¹⁴³.

Ale dopóki lgną do innego boga, są pozbawieni błogosławieństwa, ponieważ „inny bóg jest wykastrowany i nie przyniesie owocu”. I to właśnie mówi prorok na zakończenie swojej mowy: „I ponownie będziecie rozróżniać między sprawiedliwym a grzesznikiem, między tym, który służy Stwórcy, a tym, który Mu nie służy”[3], ponieważ „świat będzie ustanowiony miłosierdziem (hesed)”.

Odpowiedział jej Stwórca: „I będziesz tym początkiem, którym stworzę świat” – wskazuje tym, że ustanowił światło błogosławieństwa nie jako doskonałość świata, lecz jedynie jako dobry i wystarczający początek, aby doprowadzić świat do całkowitej doskonałości. A powodem tego jest to, że światło chasadim jest WaK bez rosz i nadal nie jest wystarczające do rodzenia dusz, gotowych do rozmnażania się i płodzenia, ponieważ żaden parcuf nie może rodzić, zanim nie osiągnie GaR, nazywanych rosz. I dlatego nadal brakuje mu doskonałości.

I Stwórca określił literę „bet ב” i błogosławieństwo jako właściwość do stworzenia świata i jako fundament każdego parcufa, aby żaden z parcufów świętości nie miał w tym żadnego braku. A uzupełnienie GaR, konieczne do mohin rodzenia, nie jest już główną częścią parcufa i uważane jest jedynie za dodatek, zależny od dobrych uczynków niższych. Ale nigdy nie zabraknie właściwości WaK.

[1] Prorocy, Malachi, 3:10. „I wystawcie Mnie na próbę w tym – mówi Władca Zastępów – czy nie otworzę wam okien niebios i nie wyleję na was błogosławieństwa w obfitości”.
[2] Pisma, Tehilim, 89:3. „Bo powiedziałem: Na wieki zostanie zbudowana łaska, w niebiosach utwierdzisz swoją wierność”.
[3] Prorocy, Malachi, 3:18. „I wtedy ponownie dostrzeżecie różnicę między sprawiedliwym a bezbożnym, między tym, kto służy Stwórcy, a tym, kto Mu nie służy”.