37) Weszła do Stwórcy litera ב bet i powiedziała: „Stwórco świata, dobrze przeze mnie stworzyć świat, dlatego że przeze mnie błogosławią Ciebie wyżsi i niżsi. Przecież ב bet, jest to Braha – Błogosławieństwo.” Odpowiedział jej Stwórca: „Rzecz jasna, poprzez ciebie stworzę świat, i ty będziesz początkiem świata”.

Litera ב bet jest właściwością hochmy, mądrości, dokładnie hesed w hochmie, kropka w pałacu, dlatego że światło miłosierdzia jest to pałac dla światła mądrości. I on jest Braha – Błogosławieństwo. To światło zupełnie nie zmniejsza się, przechodząc poprzez wszystkie światy od Stwórcy do ostatniego poziomu najniższego świata.

Lecz jakie jest światło na najwyższym poziomie, otrzymującego ze świata Nieskończoności, takie ono w całej swojej wielkości i sile w świecie Acilut, jak również aż do końca świata Asia. I zupełnie nie pogrubia się i nie osłabia się przechodząc poprzez wszystkie masachim z góry w dół.

Litera ב bet wskazywała na to, by jej właściwościami stworzyć świat, gdyż światło błogosławieństwa jednakowe jest i z góry i z dołu, i żaden masach nie może osłabić go, i żadne grube życzenia nie mogą zaszkodzić mu.

A dlatego ta właściwość miłosierdzia (hasadim) – jest najbardziej pasująca dla stworzenia poprzez nią świata, ponieważ nie będzie w niej żadnego przyssania się nieczystych sił, dlatego że nieczyste siły mogą przyssać się wyłącznie tam, gdzie jest brak, a ponieważ we właściwości hasadim nie ma żadnego braku, to nie ma żadnej więzi jego z nieczystymi siłami nigdy.

Stwórca zgodził się z nią w tym, że jej właściwość jest doskonała i pasuje do stworzenia poprzez nią świata. Jak powiedziano, olam – świat, hesed – miłosierdzie, ibane – zbudowany, gdzie ibane oznacza bone – budowa, a iawana – zrozumienie (W i B w hebrajskim oznaczane są literą ב bet). Dlatego że Stwórca postanowił, że te właściwości całkowicie wystarczające są dla tego określenia i oddzielenia czystego od nieczystego.

A jeżeli idą za idolami zamiast za Stwórcą, to nie schodzi na nich Braha – Błogosławieństwo, ponieważ ona wychodzi wyłącznie od Stwórcy. I dlatego można określić kto sprawiedliwy, a kto grzesznik, kto pracuje ze względu na Stwórcę, a kto za względu na siebie, gdyż świat stworzony jest poprzez miłosierdzie.

Lecz Stwórca nie określał światła miłosierdzia dla panowania w świecie, a przeznaczył je tylko dla dobrego początku, wystarczającego do prowadzenia świata do ogólnej doskonałości. A przyczyna tego jest w tym, że światło miłosierdzia – niepełne światło (Wa’K, a nie Ga’R), niewystarczające dla urodzenia nowych dusz, dla ich połączenia i rozmnożenia, dlatego że nie może żaden parcuf – duchowy obiekt, urodzić do tej pory, dopóki nie osiągnie pełnego światła hochma, które nazywa się Ga’R lub głowa. A do osiągnięcia tego parcufa, znajduje się w stanie niedoskonałości.

Zwykły stan (poniżej którego być nie może, a wyłącznie wyżej), określa się właściwością litery ב bet, na skutek czego ułożył tę właściwość Stwórca w osnowę stworzenia świata. Czyli osnowa tego stanu – jest to taki stan czystego parcufa, któremu już nic nie może zaszkodzić, którego już nic nie pomniejszy. I w takim wypadku, dodatek światła hochma do światła miłosierdzia, niezbędny do urodzenia nowego parcufa, już nie uważa się za główne i niezbędne, a określa się mniej więcej jak dodatek, czyli zależy tylko od dobrych czynów niższych. A głównego, Wa’K, nigdy nie będzie brakować.