32) Przyszła litera „jud” przed Nim i powiedziała (aalat ot Jod kameih we’amra kameih): „Władco światów! (ribon almin) Czy jest przyjemne przed Tobą, aby świat został stworzony mną? (ni’cha kamach lemivrei bi alma) Ponieważ ja jestem początkiem świętego imienia (da’ana szejruta diszma kadisza), i godne jest dla Ciebie, abyś stworzył we mnie świat” (we’jaot lach lemivrei bi alma). Powiedział jej: „Wystarczy ci, że jesteś wyryta we Mnie (amar lah: daj lach de’ant chakik bi), i jesteś zapisana we Mnie (we’ant raszim bi), i cała moja wola wznosi się w tobie (we’kol re’uta dili bach, salik). Nie jesteś odpowiednia, aby zostać oddzielona od Mojego imienia” (leit ant jaot le’it’akara min szemi).

Sulam

32) Weszła litera „jud י”, zwróciła się do Niego: „Władco świata! Niech będzie Tobie miłe stworzyć mną świat. Przecież ja jestem początkiem Twojego świętego imienia i przystoi Tobie stworzyć mną świat”. Odpowiedział jej: „Wystarczy ci, że jesteś wyryta we Mnie i jesteś zapisana we Mnie, i całe Moje pragnienie jest ku tobie. Wznieś się, nie przystoi ci być oddzieloną od Mojego imienia”.

Wyjaśnienie. Ponieważ „jud י” jest pierwszą literą imienia AWAJa (הויה), początkiem objawienia i najwyższą właściwością światła, które jest święte, dlatego zwróciła się z prośbą, aby świat został stworzony jej właściwością, i wtedy z pewnością nastąpiłaby ostateczna naprawa. Odpowiedział jej Stwórca: „Wystarczy ci, że jesteś wyryta we Mnie i jesteś zapisana we Mnie”.

Już wyjaśniliśmy, że pytania stawiane przez te litery i odpowiedzi na nie są rozkoszą Stwórcy w literach. Pytanie – to MaN, a odpowiedź – to MaD ze strony wyższego światła. Słowa: „Wystarczy ci” – to ustanowienie granicy, gdy mówi jej: „Wystarczy ci i nie rozprzestrzeniaj się dalej”[1], jak to zostało wyjaśnione w odniesieniu do świętego imienia Szadaj[2].

Ponieważ po tym, jak „jud י” zaczęła się rozprzestrzeniać w tym wielkim świetle świętości, Stwórca zatrzymał ją i nie pozwolił jej rozprzestrzenić się do litery „taw ת”, a jedynie do litery „szin ש”, mówiąc jej: „Wystarczy ci i nie rozprzestrzeniaj się dalej”. I powiedziano: „Wznieś się, nie przystoi ci być oddzieloną od Mojego imienia” – ponieważ jeśli rozprzestrzenisz się dalej, nie będziesz już mogła przebywać stale w imieniu AWAJa (הויה).

Wyjaśnienie powiedzianego. Mędrcy mówią: „Nazywam się nie tak, jak się zapisuję – ponieważ zapisany jestem imieniem AWAJa, a nazywam się imieniem Adni”[3]. Chodzi o to, że na imię AWAJa nie mają wpływu żadne zmiany w świecie, jak powiedziano: „Ja, Stwórca (AWAJa), nie zmieniam się”[4]. Ale ponieważ z biegiem czasu w świecie następują zarówno zepsucie, jak i naprawa, tam następuje zmiana. Dlatego do czasu ostatecznej naprawy Stwórca nazywany jest imieniem Adni, i w tym imieniu może zachodzić zmiana, ale nie w imieniu AWAJa, w którym zmiany być nie może.

Ale w przyszłości, gdy nastąpi ostateczna naprawa, będzie nazywany tak, jak się zapisuje. Jak powiedziano: „I imię miasta od tego dnia będzie: «Stwórca (AWAJa) tam»”[5]. I dlatego powiedział jej: „Wznieś się, nie przystoi ci być oddzieloną od Mojego imienia” – ponieważ jeśli objawi się w tobie jakiekolwiek zepsucie, okażesz się oddzielona od Mojego imienia, ponieważ w Moim imieniu AWAJa nie ma miejsca ani na zepsucie, ani na naprawę. I dlatego nie jesteś godna, aby stworzyć tobą świat”.

I powiedział jej: „Wystarczy ci, że jesteś wyryta we Mnie i jesteś zapisana we Mnie, ponieważ całe Moje pragnienie jest ku tobie” – to wskazuje na trzy stopnie, które znajdują się w „jud י” imienia AWAJa (הויה). „Wyryta” – w Hochmie Zeir Anpina. „Zapisana” – w Hochmie wyższych Aba we-Ima. „Całe Moje pragnienie jest ku tobie” – w Hochmie Arich Anpina, tzn. w ukrytej Hochmie.

[1] Talmud Babiloński, traktat Chagiga, karta 12:1.
[2] Zob. wyżej, p. 24, od słów: „I z tego powodu…”.
[3] Talmud Babiloński, traktat Psachim, karta 50:1.
[4] Prorocy, Malachi, 3:6. „Ja, Stwórca, nie zmieniam się”.
[5] Prorocy, Jechezkel, 48:35. „A nazwa miasta od tego dnia będzie: ‘Stwórca jest tam’”.