28) Przyszła litera „samech” przed Nim i powiedziała (aalat ot samech kameih we’amra kameih): „Władco światów! (ribon almin) Czy jest przyjemne przed Tobą, aby świat został stworzony mną? (ni’cha kamach lemivrei bi alma) Ponieważ we mnie jest oparcie dla upadających, jak jest napisane: „Podtrzymuje Stwróca wszystkich upadających” (de’it bi semicha linefilin, diktiv: somech Haszem le’chol hanoflin).” Powiedział jej: „Z tego powodu musisz pozostać na swoim miejscu i nie ruszać się z niego (amar lah: al da ant carich le’atrach, wela tazuz mineh). Bo jeśli wyjdziesz ze swojego miejsca, co stanie się z tymi, którzy upadają, skoro się na tobie opierają? (i at nafik me’atrach, ma tehe alaihu de’inun nefilin, ho’il we’inun semichin alach).” Natychmiast odeszła sprzed Niego (mijad nafkat mikameih).
Sulam
28) I weszła litera „samech ס”. Zwróciła się do Niego: „Władco światów! Niech będzie Tobie miłe stworzyć mną świat. Ponieważ jest we mnie podpora dla upadających, jak powiedziano: «Podtrzymuje (somech סומך) Stwórca wszystkich upadających»[1]”. Odpowiedział jej: „Właśnie dlatego jesteś potrzebna na swoim miejscu i nie opuszczaj go. Ponieważ jeśli odejdziesz ze swojego miejsca w słowie «podtrzymuje (somech סומך)», co stanie się z tymi upadającymi, którzy się na tobie opierają?” Natychmiast wyszła ona od Niego.
Wyjaśnienie powiedzianego. Litera „samech ס” – to Tiferet Zeir Anpina i jest Biną we właściwości guf, ponieważ KaHaB (Keter-Hochma-Bina), które stały się w Zeir Anpinie właściwością chasadim, są tam nazywane HaGaT (Hesed-Gwura-Tiferet). I Bina w ten sposób podzieliła się na dwie właściwości – GaR i ZaT. GaR w niej stały się wyższymi Aba we-Ima i obłóczają Arich Anpina od chaze i wyżej, i nadal są uważane za właściwość rosz Arich Anpina, choć znajdują się w jego guf, ponieważ są światłem chasadim, jak powiedziano: „Ponieważ pragnie miłosierdzia (chafec chesed) On”[2]. I ponieważ nie otrzymują światła Hochmy, nawet będąc w rosz Arich Anpina, wyjście z rosz wcale ich nie pomniejsza, i nadal są uważane za właściwość rosz Arich Anpina. I nazywane są „samech ס”, ponieważ te GaR Biny ustanowiły się w postaci parcufa Aba we-Ima i w nich rozprzestrzenia się sześć sfirot HaBaD (Hochma-Bina-Daat) HaGaT (Hesed-Gwura-Tiferet) do chaze.
Jednak ZaT Biny, które stanowią włączenie ZoN w Binę i nie są istotą Biny, oddzieliły się od Biny i stały się parcufem ISZSuT, który obłóczają cztery sfiry TaNHI (Tiferet-Necach-Hod-Jesod) Aba we-Ima, znajdujące się od chaze Aba we-Ima i niżej. I one potrzebują świecenia Hochmy, aby przekazać je do ZoN. I ponieważ wyszły z rosz Arich Anpina we właściwość guf i zostały pozbawione Hochmy, ucierpiały wskutek swojego wyjścia i stały się właściwością WaK, której brakuje rosz. I nazywane są „zamknięta mem ם”, ponieważ obejmują jedynie cztery sfiry TaNHI Aba we-Ima, które tam obłóczają[3].
I to podzielenie Biny na „samech ס” i „mem ם” nastąpiło w Binie Arich Anpina, która wyszła na zewnątrz z rosz Arich Anpina i rozprzestrzeniła się w jego HaGaT aż do dolnej trzeciej części Tiferet w nim. I one są tymi, które przekazują wszystkie mohin Zeir Anpinowi i Nukwie (ZoN).
Jednak nie wszystkie czasy są sobie równe. Ponieważ w czasie, gdy niżsi poprawiają swoje czyny i podnoszą MaN do ZoN, a ZoN – do Aba we-Ima, wtedy Aba we-Ima i ISZSuT stają się jednym parcufem i wznoszą się do Arich Anpina. I mohin, napełnione doskonałością świecenia Hochmy, przekazują one od Arich Anpina do Zeir Anpina, a Zeir Anpin przekazuje je Nukwie w postaci stu błogosławieństw. Ponieważ „samech ס (60)”, tzn. wyższe Aba we-Ima, stała się jednością z „mem ם (40)”, tzn. ISZSuT, i razem wznoszą się do liczby „sto”.
Jednak w czasie, gdy niżsi ponownie psują swoje czyny, mohin odchodzą z ZoN i wracają one do stanu „WaK (sześć końców) i kropka”. I podobnie Aba we-Ima i ISZSuT ponownie oddzielają się od siebie. Wyższe Aba we-Ima ponownie stają się właściwością „samech ס”, tzn. sześciu sfirot HaBaD HaGaT, każda z których składa się z dziesięciu, a ISZSuT ponownie staje się „zamkniętą mem ם”, tzn. tylko TaNHI Aba we-Ima.
A w czasie, gdy ZoN znajdują się w tym stanie katnut, WaK i kropki, istnieje niebezpieczeństwo domieszania klipot, ponieważ w takim przypadku będą one zmuszone upaść z Acilut do światów BEA podziału. Dlatego wyższe Aba we-Ima przekazują im (światła) ze swojej właściwości „samech ס”, i chociaż te światła są jedynie światłem chasadim, to jednak uważane są za właściwość „czyste powietrze (awira dachja)” i właściwość rosz. I dlatego żadna klipa nie może się domieszać do ZoN także w stanie katnut – ponieważ światła, które przychodzą od „samech ס”, chronią je. I dlatego te światła nazywane są imieniem „samech ס”, ponieważ one podtrzymują (somchim) ZoN, aby nie upadły z Acilut, gdy znajdują się w stanie katnut, WaK bez rosz.
I dlatego powiedziano, że litera „samech ס” zwróciła się do Niego: „Ponieważ jest we mnie podpora dla upadających, jak powiedziano: «Podtrzymuje Stwórca wszystkich upadających»” – ponieważ uważała się za godniejszą od wszystkich poprzedzających ją liter. Ponieważ światła „samech ס” mogą świecić ZoN także w czasie ich katnut, będąc jedynie światłem chasadim, i w tym świetle chasadim klipot nie mają nawet najmniejszej możliwości domieszania się, ponieważ zewnętrzne właściwości uciekają na widok świateł GaR Biny.
Dlatego uważała swoją właściwość za najgodniejszą do stworzenia nią świata, ponieważ może chronić mieszkańców świata nawet wtedy, gdy deprawują swoje czyny, i przy tym nie będzie domieszania klipot.
Odpowiedział jej Stwórca: „Właśnie dlatego jesteś potrzebna na swoim miejscu i nie opuszczaj go” – tzn. ponieważ twoje miejsce jest niezbędne do podtrzymania upadających, aby ich chronić w czasie, gdy mieszkańcy świata są zepsuci, musisz pozostać tylko na tym miejscu i nie opuszczać go. Ponieważ jeśli świat zostanie stworzony tobą i twoja właściwość będzie stale posiadać wystarczającą władzę, to ci upadający, tzn. ZoN, pozostaną na zawsze w stanie katnut, i niżsi nie obudzą się do podniesienia MaN, i nie objawią się wszystkie wielkie mohin, które mają przynieść ostateczne naprawienie. Lecz musisz pozostać tylko na swoim miejscu, będąc jedynie miejscem naprawy w czasie, gdy niżsi nie są godni, ale gdy zasłużą, będą mogli przyciągnąć wielkie mohin z całej stopni, w postaci „stu błogosławieństw”.
I odpowiedział jej Stwórca: „Ponieważ jeśli odejdziesz ze swojego miejsca w słowie «podtrzymuje (somech סומך)», co stanie się z tymi upadającymi, którzy się na tobie opierają?” – ponieważ wtedy na zawsze pozostaną we właściwości „upadających”, którzy potrzebują twojego wsparcia. I z powodu tego, że jedynie się na tobie opierają, ZoN nie będą mieć doskonałości w swoim własnym ustanowieniu. Dlatego nie jesteś godna do stworzenia tobą świata.
[1] Pisma, Tehilim, 145:14. „Stwórca podtrzymuje wszystkich upadających i podnosi wszystkich zgnębionych”.
[2] Prorocy, Micha, 7:18. „Któż jest Stwórcą jak Ty, który przebacza winę i nie pamięta przestępstwa resztki swojego dziedzictwa? Nie trwa na zawsze w swoim gniewie, bo miłuje miłosierdzie”.
[3] Zob. artykuł „Róża”, komentarz Sulam, p. 2.