28) Powstała przed Stwórcą litera ס samech i powiedziała: „Stwórco świata, dobrze jest moimi właściwościami stworzyć świat, dlatego że jest we mnie smicha – podtrzymanie dla upadających”, jak powiedziano: „Podtrzymuje (somech) Stwórca wszystkich upadających”. Odpowiedział jej Stwórca: „Dlatego właśnie niezbędna jesteś na swoim miejscu i nie schodź z niego. Lecz jeżeli zejdziesz ze swojego miejsca, co w słowie somech – podtrzymanie, stracą podporę w tobie upadający, gdyż oni opierają się o ciebie – twoje właściwości”. Słysząc to, odeszła na bok litera ס samech.

Litera ס samech – jest to sfira tiferet w Z’A, czyli bina w guf de-Z’A. Gdyż sfirot keter, hochma, bina – obróciły się w Z’A w hesed, gwura, tiferet, wypróżniły się od światła hochma i pozostały wyłącznie ze światłem hasadim, więc zmieniły się ich nazwy z keter, hochma bina, na hesed, gwura, tiferet.

Jak wiadomo bina dzieli się na dwie części: wyższa nazywa się Ga’R od słowa gimel riszonot (trzy pierwsze) – sfirot keter, hochma, bina, i niższą, która nazywa się Za’T od słów zajn tahtonot (siedem niższych) – sfirot od hesed do malchut. Wyższa część biny nazywa się Aw’I. One napełnione są światłem miłosierdzia, i dlatego znajdują się w stanie doskonałości w odczuciu, że niczego nie życzą sobie otrzymywać, a życzą sobie wyłącznie oddawać.

Aw’I nazywane są ס samech (60), dlatego że włączają w siebie trzy sfiry: keter, hochma, bina, i pierwsze trzy sfiry Z’A, które z powodu nieobecności w Z’A światła hochma nazywają się w nim nie keter, hochma, bina, a hesed, gwura, tiferet. Dlatego Aw’I składają się z sześciu sfirot, każda w swojej kolejności z dziesięciu, łącznie sześćdziesiąt – ס samech.

Za’T de-bina otrzymuje światło z góry i przekazuje je w Z’A. Ta część biny ma właściwość nie biny, a Z’A, dlatego że powinna otrzymać to, co jest niezbędne Z’A i przekazać mu to. A ponieważ powinna otrzymać światło mądrości – or hochma dla Z’A, odczuwa brak w nim, w odróżnieniu od samej biny nie życzącej sobie niczego otrzymywać, więc oddzieliła się ta część od samej biny, i stała się z niższej jej części oddzielnie istniejącym parcufem.

Ten wydzielający się z biny parcuf nazywa się ISZSu’T i oznaczony jest literą מ mem (40), gdyż składa się z czterech sfirot: tiferet, necach, hod, jesod od parcufa Aw’I. A drukowana litera מ mem nazywa się mem stima – zamknięta, dzięki swojej formie.

Lecz ten podział Aw’I na dwie części jest wtedy, gdy nieobecne jest w nich światło hochma, a jest wyłącznie światło or hasadim. Na skutek tego, wyższa część biny pozostaje w swojej doskonałości, a niższa, nie otrzymując światła hochma, odczuwa brak w swoim stanie. A ponieważ duchowe obiekty dzielą się różnicą właściwości, to odczucie niedoskonałości oddziala niższą część biny od wyższej.

Lecz jeżeli znajdujący się z dołu polepszają swoje zamiary, co w duchowym nazywa się działania, i proszą Z’A o pomoc dla polepszenia swoich działań, proszą o siły na pokonanie egoizmu nieczystych życzeń i nabycie duchowo czystych, altruistycznych życzeń, to Z’A w swojej kolejności zwraca się do wyżej stojącego ISZSu’T, a ten zwraca się do Aw’I. Aw’I zwracają się jeszcze wyżej, otrzymują światło hochma i przekazują go ISZSu’T.

W skutku ISZSu’T i Aw’I łączą się w jeden parcuf, dlatego ISZSu’T otrzymując światło hochma staje się doskonałym jak Aw’I – doskonałe od światła or hasadim. ISZSu’T przekazuje światło hochma w dół, w Z’A, a Z’A przekazuje je w malchut. Światło, które Z’A przekazuje malchut, nazywa się „sto błogosławień”, ponieważ ס samech (60) połączyła się z מ mem (40). Lecz kiedy człowiek grzeszy w swoich zamiarach – życzeniach – działaniach, to nie zwraca się on do malchut o pomoc, i z tego powodu znika światło z Z’A, i Z’A ze stanu gadlut powraca w stan katnut (kiedy Z’A posiada światło hochma, nazywa się wielki, a kiedy tylko hasadim – mały). I wspólny parcuf biny ponownie podzielony jest na Aw’I i ISZSu’T. W tym stanie katnut, Z’A i malchut znajdują się pod zagrożeniem przylepienia do nich nieczystych sił – klipot. Żeby nie stało się to, bo wtedy mogą one spaść ze świata Acilut pod parsę w światy BE’A, Aw’I wysyłają im właściwość ס samech – światło miłosierdzia. I chociaż jest to wyłącznie światło hasadim, bez światła mądrości – światła hochma, lecz to światło daje Z’A i malchut odczucie doskonałości w działaniach oddawania, i dlatego nieczyste siły już nie przylepiają się do nich, przecież cały zamiar nieczystych sił – otrzymać od czystego parcufa światło mądrości.

I dlatego światło napełniające Z’A w stanie katnut nazywa się ס samech, co wskazuje na jego działanie: ס samech – podtrzymuje Z’A i malchut, żeby nie spadły ze świata Acilut pod parsę.

Dlatego litera ס samech uważała, że jeżeli jej właściwościami stworzyć świat, to on będzie mógł dojść do Celu Stworzenia, do połączenia się swoimi właściwościami ze Stwórcą, gdyż jej światło może świecić w Z’A i malchut nawet w ich stanie kanut, i nieczysta siła nie zapragnie zabrać im światła, a odwrotnie, nieczyste egoistyczne siły odejdą od jej światła. A jeżeli jej właściwościami stworzyć świat, to ona będzie mogła ochronić wszystkie stworzenia, nawet jeżeli ich działania są zepsute. I nawet w takim stanie, nie będzie możliwości zaszkodzić jej czystej sile.

Lecz odpowiedział jej Stwórca, że właśnie dlatego, że rola jej w podtrzymaniu upadających i ochronie niższych w momencie ich duchowego upadku, ona powinna być wyłącznie na tym miejscu i nie ruszać się z niego. A jeżeli stworzy On poprzez nią świat, jej panowanie będzie zawsze nad wszystkimi, co nie da możliwości Z’A i malchut wyrosnąć z ich małego stanu katnut.

A jeżeli Z’A i malchut nie obudzą niższych, człowieka, by wznosił Ma’N, prośbę o pomoc dla stania się dużymi, nie będzie mogło zejść wyższe światło przynoszące stworzeniom końcowe naprawienie i zbawienie. Dlatego litera samech zobowiązana jest podtrzymywać niższych, dopóki oni nie staną się godni wyższego. Lecz kiedy staną się godni, będą mogli otrzymać wiekie światło, które nazywa się sto błogosławień, cały swój parcuf. I powiedział Stwórca, że nie może stworzyć świata literą ס samech.

Ponieważ niżsi potrzebują litery ס samech wyłącznie w stanie katnut: „Tylko kiedy nie ma światła mądrości – or hochma, Zo’N potrzebują ciebie i ty możesz pomóc im. Lecz tylko w stanie katnut. Lecz nie pomagasz im dojść do stanu doskonałości, i dlatego nie możesz stać się osnową stworzenia.”