27) Przyszła litera „pej” przed Nim i powiedziała (aalat ot Pe kameih we’amra kameih): „Władco światów! (ribon almin) Czy jest przyjemne przed Tobą, aby świat został stworzony mną? (ni’cha kamach lemivrei bi alma) Ponieważ wybawienie, które zamierzasz uczynić na świecie, jest zapisane we mnie (deha purkana de’ant zamin le’meabad be’alma, bi reszim), i to jest wybawienie (weda hu pedut). I godne jest stworzyć świat mną” (ubi ja’ot lemivrei alma). Powiedział jej: „Godna jesteś (amar lah: ja’ot ant), ale w tobie jest zapisany grzech w ukryciu (awal bach itreszim pesza bitmiru), tak jak wąż, który uderza i chowa swoją głowę między swoje ciało (kegawna dechiwja de’machei, we’a’il reiszeih bein gupeih). Tak też jest z tym, kto grzeszy: pochyla głowę, i wyciąga ręce (hachei, man dechav, kafif reiszeih we’apeik jedoih). I podobnie jest z literą „ajn”, która oznacza „występek” (we’chen ot ajn, awon), mimo że powiedziała, iż jest w niej skromność (af al gaw de’amra, de’it bi anawa). Powiedział jej Święty, niech będzie błogosławiony: „Nie stworzę tobą świata” (amar lah Kadosz Baruch Hu: la iwrei bach alma). Odeszła sprzed Niego (nafkat mikameih).
Sulam
27) Вeszła litera „pej פ”, zwróciła się do Niego: „Władco światów! Niech będzie Tobie miłe stworzyć mną świat. Przecież wyzwolenie, które masz uczynić na świecie, zapisane jest we mnie, ponieważ to jest wybawienie (pedut פדות)”. Innymi słowy, to wyzwolenie jest uwolnieniem od naszych cierpień i zaczyna się od litery „pej פ”. „I dlatego mną należy stworzyć świat”. Powiedział jej: „Piękna jesteś! Jednak w tobie ukryte jest zapisane wykroczenie (pesza פשע), i jest to podobne do węża, który atakuje, a potem chowa swoją głowę między ciało. Tak samo grzesznik pochyla głowę” – ukrywając się przed obcymi oczami, „ale jego ręce sięgają ku grzechowi”. I taki sam kształt ma litera „pej פ”, której głowa jest pochylona i ukryta w niej samej. I to samo powiedział Stwórca literze „ajn ע”, w której zapieczętowany jest grzech (awon עוון). I mimo że powiedziała: „Przecież jest we mnie skromność (anawa ענוה)”, odpowiedział jej Stwórca: „Nie stworzę tobą świata!”. I odeszła od Niego.
Wyjaśnienie powiedzianego. Powiedziała „pej פ”, że wyzwolenie, które w przyszłości zostanie zesłane na świat, zapisane jest w niej, i dlatego nią należy stworzyć świat – ponieważ wygnanie i wyzwolenie, które zachodzą na świecie, zależą od Nukwy. Ponieważ w czasie, gdy Nukwie brakuje budowy GaR, zwanej „mohin”, Israel zostaje wygnany ze swojej ziemi, z ziemi Israela – ponieważ niższa ziemia Israela odpowiada wyższej ziemi Israela, Nukwie Zeir Anpina. I jeśli na górze następuje podział między Zeir Anpinem, Israelem, a Nukwą, jego ziemią, to i na dole Israel zostaje wygnany ze swojej ziemi. A kiedy synowie Israela poprawiają swoje czyny, sprawiają, że Israel na górze napełnia obfitością swoją Nukwę, tzn. swoją ziemię, i buduje ją mohin (dosł. umysłem), i jednoczy się z nią „panim be-panim”. Wtedy i synowie Israela na dole zasługują na wyzwolenie i również powracają na swoją ziemię.
I te mohin de-GaR Nukwy, którymi Zeir Anpin buduje ją, przychodzą do niej obłóczone w Necach i Hod Zeir Anpina, przy czym moach Hochmy obłóczony jest u Nukwy w Necach, a moach Biny obłóczony w Hod. A litery „ajn ע”, „pej פ” – to Necach i Hod Zeir Anpina. I w tym zawiera się twierdzenie „pej פ”, sfiry Hod Zeir Anpina, że „wyzwolenie, które masz uczynić na świecie, zapisane jest we mnie” – tzn. mohin Nukwy, przynoszące wyzwolenie światu, są obłóczone we mnie. I dlatego, jeśli stworzysz świat w mojej właściwości, to bez żadnej wątpliwości będą mieli możliwość osiągnąć koniec naprawy.
Dlaczego więc „pej פ” uważała się za posiadającą większe zasługi niż „ajn ע”, aby nimi stworzyć świat – przecież mohin Nukwy obłóczone są w nich obu, w Necach i Hod, tzn. w „ajn ע”, „pej פ”, a ich podstawa znajduje się w Necach, w „ajn ע”? I dlatego powiedziano: „Ponieważ to jest wybawienie (pedut פדות)” – ponieważ wybawienie dokonuje się tylko we właściwości Hod, „pej פ”. I wybawienie polega na tym, że Ima najpierw wybawia Nukwę od sądów i wtedy Nukwa jest gotowa do wyzwolenia.
I to jest wewnętrzny sens powiedzianego: „Jak orzeł czuwa nad swoim gniazdem, rozpościerając się nad pisklętami”[1]. Mędrcy wyjaśniają nam, że ten orzeł jest miłosierny dla swoich piskląt i mówi: „Lepiej niech strzała trafi mnie, ale nie trafi moich dzieci”. Wyjaśnienie. Już wyjaśniliśmy, że Ma zasługuje na mohin jedynie w wyniku naprawy zwanej „matka (Ima) pożycza swoje szaty córce”, ponieważ Nukwa, będąc w swojej podstawie ograniczona, aby nie otrzymywać światła, od momentu pierwszego ograniczenia nie mogła otrzymać żadnych mohin. Ale ponieważ Ima wyszła poza granice rosz Arich Anpina i stała się WaK bez rosz, to litery ELE jej zstąpiły do Nukwy i Nukwa także buduje się przy pomocy imienia Elohim. Ima nazywana jest „orłem, który jest miłosierny dla swoich synów”, ZoN, i dlatego wyszła na zewnątrz i jej stopień został odcięty, stając się WaK bez rosz, tzn. jak strzała. Jak powiedziano: „Lepiej niech strzała trafi mnie” – za pomocą tego wybawia swoich synów od sądów i oni stają się godni otrzymać mohin w jej obłóczaniu ELE.
I to jest „wybawienie (pedut פדות)” i „wyzwolenie (pidjon פדיון)”, tzn. Ima wybawia Nukwę od jej sądów, bez czego nie stałaby się godna mohin. I to wybawienie rozprzestrzenia się głównie na lewą linię Nukwy, w której znajdują się sądy, a także na sfirę Hod Zeir Anpina, literę „pej פ”. I dlatego „pej פ” myślała, że jest bardziej godna niż „ajn ע”, ponieważ wybawienie Imy obłóczone jest tylko w nią, a nie w „ajn ע”. Ponieważ sądy znajdują się w lewej linii, a nie w prawej.
I dlatego powiedziano: „Piękna jesteś! Jednak w tobie ukryte jest zapisane wykroczenie”. Ponieważ wszystkie wyzwolenia, które zachodzą w ciągu sześciu tysięcy lat, dokonują się za pomocą WaK mohin de-chaja, ponieważ GaR tych mohin, wewnętrzne Aba we-Ima, które działały w Nekudim, zostały ukryte i nie zostaną objawione przed końcem naprawy – zanim nie zostanie naprawione naruszenie zakazu Drzewa Poznania, którego dopuścił się Adam Riszon, przyciągając wyższe mohin w miejsce oddzielonych światów BEA, znajdujących się poniżej parsy, gdzie nie ma obłóczeń Imy, a jedynie ograniczona Malchut. I dlatego pod światem Acilut rozciągnęła się parsa, i tam znajduje się teraz niższa „hej ה” pierwszego ograniczenia, i ona (parsa) kończy światła Acilut, nie pozwalając im rozprzestrzenić się poniżej niej.
I w wyniku tego, że przyciągnął napełnienie poniżej parsy Acilut, zapisane zostało wykroczenie w Nukwie, i o tym powiedziano, że wszedł wąż do Chawy i wprowadził w nią skazę[2]. I ta skaza może zostać naprawiona dopiero na końcu naprawy. Jak powiedziano: „Zniszczy On śmierć na wieki i otrze Stwórca łzę z każdego oblicza”88 – ponieważ brak mohin wewnętrznych Aba we-Ima, które zostały ukryte, nazywany jest „łzami”. I to są „dwie łzy, które Stwórca roni do wielkiego morza”[3]. I odpowiadają one właściwościom dwojga „oczu (einaim)”, tzn. wewnętrznym Hochmie i Binie, które zostały ukryte i nie są widoczne.
„Oczy” – to sfirot Hochma i Bina, a „łzy” – to brak, który w nich powstał z powodu skazy, która w wyniku naruszenia zakazu Drzewa Poznania miesza się i powoduje łzy. I to doprowadziło do zniszczenia dwóch Świątyń[4]. I tych łez nie można otrzeć z oblicza (panim) Nukwy, zanim „zniszczy On śmierć na wieki” – kiedy ostatecznie zostanie naprawione naruszenie zakazu Drzewa Poznania, ponieważ zostanie naprawione wykroczenie przynoszące światu śmierć. I wtedy zaczną świecić GaR, mohin de-chaja, tzn. wewnętrzne mohin Hochmy i Biny, i w ten sposób „otrze Stwórca łzę”88.
I dlatego powiedział jej Stwórca: „Piękna jesteś! Jednak w tobie ukryte jest zapisane wykroczenie”. Ponieważ chociaż masz wybawienie, które przychodzi za pomocą Imy, dzięki czemu niesiesz wyzwolenie światu, tzn. mohin de-chaja, i wszystkie wyzwolenia są z nią związane, to jednak te wyzwolenia są pozbawione doskonałości – ponieważ Israel ponownie zostaje wygnany ze swojej ziemi i zniszczenie powtarza się w dwóch Świątyniach, ponieważ „w tobie ukryte jest zapisane wykroczenie”. Ponieważ wybawienie Imy jeszcze nie może ostatecznie usunąć naruszenia zakazu Drzewa Poznania, i dlatego nadal istnieje w tobie uchwycenie klipot, i dlatego mohin przychodzą jedynie w właściwości WaK de-chaja, i brakuje im rosz de-mohin de-chaja. „I ponieważ istnieje w tobie uchwycenie klipot, nie jesteś godna, aby tobą został stworzony świat”.
I powiedziano: „Jednak w tobie ukryte jest zapisane wykroczenie, i jest to podobne do węża, który atakuje, a potem chowa swoją głowę w ciało” – ponieważ w tym wykroczeniu, jako że jest ono w ukryciu, zawarta jest siła węża, który rani tych, którzy przebywają na świecie, i przynosi światu śmierć, a gdy jest pełen sił, nie można się go pozbyć. I jest to podobne do węża, który kąsa człowieka i natychmiast chowa głowę w ciało, i wtedy nie można go zabić, ponieważ węża można zabić tylko uderzając go w głowę.
I to on doprowadził do tego, że Adam naruszył zakaz Drzewa Poznania, a jego potomstwo „pochyla głowę i wyciąga ręce (ku grzechowi)”. Innymi słowy, także i mohin, które są przyciągane dzięki wyzwoleniu pochodzącemu od Imy, znajdują się we właściwości „pochylenia głowy”, i tylko jego ręce, tzn. HaGaT, ujawniają się dzięki tym mohin. W ten sposób uchwycenie węża wciąż obecne jest w „pej פ”, i dlatego nie nadaje się ona do stworzenia nią świata, ponieważ nie będzie gotowa na ostateczną naprawę. I to samo powiedział Stwórca literze „ajn ע”, w której zapisane jest wykroczenie. I choć powiedziała ona, że „jest we mnie skromność (anawa ענוה)”, to jednak Stwórca powiedział jej: „Nie stworzę tobą świata!”.
Wyższa Ima nazywana jest „skromnością (anawa ענוה)”. Gdy Necach Zeir Anpina, tzn. „ajn ע”, obłóczony jest wraz z mohin w Nukwę, ona wznosi się, obłóczając się w Wyższą Imę, a Ima wieńczy ją swoimi ozdobami. I dlatego powiedziała: „Jest we mnie skromność” – mając na myśli, że Ima, zwana skromnością (anawa ענוה), obłóczona jest we mnie. Jednak z powodu wykroczenia zawartego w tych Necach i Hod w ukryciu, Stwórca powiedział literze „ajn ע”: „Nie stworzę tobą świata!”.
I wykroczenie tutaj nazywane jest „grzechem (awon עון)”, a nie „wykroczeniem (pesza פשע)”, jak w przypadku „pej פ”, ponieważ istota wykroczenia (pesza פשע) zapisana jest w Hod, tzn. w „pej פ”. Ponieważ w sfirze Hod Zeir Anpina zawarte jest włączenie w nią Malchut, w której uchwycone są klipot z powodu naruszenia zakazu Drzewa Poznania. Jednak Necach Zeir Anpina jest już właściwością samego Zeir Anpina, w którego pierwotnej właściwości nie ma uchwycenia klipot.
Jednak, tak jak powiedziano: „Czasami, gdy nadchodzi czas, aby wyrwać osty rosnące obok kapusty, wyrywa się wraz z nimi także kapustę, i okazuje się, że kapusta ucierpiała z jego powodu”[5], klipot uchwycone są również w Necachu. I ta niedoskonałość nazywana jest w nim więc „wykroczeniem (awon עון)”, aby wskazać, że w rzeczywistości jest mu właściwa prostota, ale został wciągnięty w wykroczenie z powodu połączenia go z Hod. I o literze „ajn ע” nie powiedziano: „Stanęła litera «ajn ע»”, jak o wszystkich pozostałych literach, lecz została połączona z „pej פ”, ponieważ Necach i Hod są dwiema częściami ciała. I dlatego w rzeczywistości obie stanęły jako jedna, choć Zohar wyjaśnia znaczenie każdej z nich osobno, jedna po drugiej.
[1] Tora, Dewarim, 32:11. „Jak orzeł pobudzający swoje gniazdo, unosi się nad swoimi pisklętami, rozpościera swoje skrzydła, bierze je, nosi je na swoich piórach”.
[2] Talmud Babiloński, traktat Szabat, karta 146:1.
[3] Zohar, parasza Beszalach, p. 273.
[4] Zohar, parasza Bereszit, część 1, p. 254.
[5] Talmud Babiloński, traktat Bawa Kama, karta 92:1.