41) Rabbi Chija i Rabbi Jose szli drogą (rabi Chija we’rabi Jose hawu azlei be’orcha), a gdy dotarli do pewnego pola (kad meto le’chad bej chakal), Rabbi Chija powiedział do Rabbi Josego (amar leih rabi Chija le’rabi Jose): „To, co powiedzieliście, że «bara szit» – «stworzył sześć», rzeczywiście tak jest (ha de’amritu bara szit, wadai hachei hu), ponieważ sześć wyższych dni jest przy Torze i nie więcej (begin de’szit jomin ila’in gabej Oraita we’la jatir), a pozostałe są ukryte” (achoranin setimin inun).

Sulam

41) „Rabbi Chija i rabbi Josi szli drogą. Kiedy dotarli do pewnego pola, rabbi Chija powiedział do rabbi Josi: „Kiedy mówi się, że słowo „na początku (bereszit בראשית)” pośrednio wskazuje na „stworzył sześć (bara szit ברא שית)” – to oczywiście prawda. Ponieważ sześć wyższych dni” – to jest tylko WaK Biny, „napełniają światłem Torę” – Zeir Anpina, „ale nie więcej”, „a pozostałe” – GaR Biny, „są ukryte”.

Wyjaśnienie powiedzianego. „Tora” – to Zeir Anpin. „Sześć wyższych dni” – WaK Biny, znajdujące się powyżej Zeir Anpina. I dlatego mówi, że w słowie „na początku (bereszit בראשית)” zawarta jest pośrednia aluzja do „stworzył sześć (bara szit ברא שית)”, ponieważ słowo „na początku (bereszit בראשית)” wskazuje na Binę, która ponownie stała się Hochmą, aby napełniać Zeir Anpina. Jednak Zeir Anpin nie otrzymuje od niej GaR Hochmy, a jedynie WaK. I na tę Hochmę w słowie „na początku (bereszit בראשית)” pośrednio wskazują litery „stworzył sześć (bara szit ברא שית)”, oznaczające, że Zeir Anpin otrzymuje od niej jedynie WaK Hochmy. „A pozostałe są ukryte” – ponieważ GaR tej Hochmy pozostają ukryte dla Zeir Anpina i on ich nie pojmuje.

I już wiemy, że Atik ustanowił się w drugim skróceniu, to jest podniósł niższą „hej ה” do swoich nikwej ejnaim, aby stworzyć parcuf Arich Anpin. I dlatego Keter podzielił się na dwie połowy tak, że galgalta-ejnaim (GE) i nikwej ejnaim pozostały w Nukwie Atika, a dolna połowa Ketera, ozen-chotem-pe (AHaP), ustanowiła się jako parcuf Arich Anpin.

I uważa się, że niższa „hej ה” używana jest w nikwej ejnaim Atika, a „jud-hej-waw יהו” w AHaP, które należą do Arich Anpina. Ponieważ niższa „hej ה” imienia AWAJa jest nieobecna w Arich Anpinie, dlatego zawiera on jedynie dziewięć pierwszych sfirot i brakuje mu Malchut. I tylko ateret Jesod Arich Anpina dopełnia go do dziesięciu sfirot, a Malchut jest ukryta w nikwej ejnaim Atika. I od nich odcisnęły się wszystkie parcufim Acilutu.

I wszystkie te parcufim same podzieliły się na dwie połowy: osobno – galgalta-ejnaim (GE) i nikwej ejnaim, a osobno – ozen-chotem-pe (AHaP). I dzieje się tak, ponieważ Bina podzieliła się na dwa parcufim: galgalta-ejnaim (GE) i nikwej ejnaim w niej ustanowiły się jako wyższe Aba we-Ima, a ozen-chotem-pe (AHaP) w niej – jako ISZSuT. Niższa „hej ה” znajduje się w nikwej ejnaim Aby we-Imy, a „jud-hej-waw יהו” bez niższej „hej ה” – w ISZSuT. I brakuje im Malchut, ponieważ ich Malchut pozostała w nikwej ejnaim wyższych Aba we-Imy, tak samo jak w Atiku i Arich Anpinie.

I podobnie w ZoN: galgalta-ejnaim (GE) ustanowiły się w właściwości wielkich ZoN, a AHaP – w właściwości małych ZoN. I Malchut pozostała w nikwej ejnaim wielkich ZoN, a w małych ZoN istnieje jedynie dziewięć pierwszych sfirot, którym brakuje Malchut. I tylko ateret Jesoda dopełnia ich Malchut, tak samo jak w Atiku i Arich Anpinie.

I tak samo, jak Keter podzielił się na dwie połowy, GaR i ZaT, tak podzieliła się Bina i podobnie ZoN: niższa „hej ה” pozostała w GaR każdego, a w ZaT jest tylko „jud-hej-waw יהו” bez niższej „hej ה”, i jedynie ateret Jesod Malchut dopełnia je zamiast Malchut.”

„Dlatego górna połowa każdego stopnia pozostała w właściwości „niepojętej”, tak jak w parcufie Atik. To znaczy, niższa „hej ה” nie opuszcza się z galgalta-ejnaim (GE) nawet w ich stanie gadlut. Ponieważ chociaż w wielkim stanie (gadlut) odzyskują brakujące im AHaP de-kelim, to jednak nie przyciągają GaR światła, ponieważ niższa „hej ה” jest w nich ukryta, gdyż dokonano na nim pierwszego skrócenia, aby nie otrzymywać Hochmy. I dlatego zawsze pozostają ze światłem chasadim, nazywanym „czyste powietrze (awira dachja)”. I tylko dolna połowa przyciąga w stanie gadlut GaR światła, gdy ta „jud י” wychodzi z ich właściwości „powietrze (awir אויר)”, i ponownie stają się światłem (or אור) Hochmy i właściwością GaR.

W związku z tym uważa się, że wszystkie parcufim GaR, wychodzące w pięciu parcufim Acilutu, stanowią jedynie właściwość WaK Hochmy i pozostają pozbawione GaR Hochmy. Ponieważ GaR każdego parcufa nie otrzymuje Hochmy, lecz jedynie WaK każdego parcufa. I dlatego w tych mohin znajdują się tylko WaK Hochmy.

I powiedziano, że „sześć wyższych dni napełnia światłem Torę, ale nie więcej”. To znaczy, że Zeir Anpin od wyższych mohin posiada jedynie sześć dni, WaK de-mohin, „a pozostałe są ukryte” – GaR de-mohin pozostają ukryte. I nawet w parcufach znajdujących się powyżej niego pozostają ukryte, ponieważ mohin istnieją jedynie we właściwości WaK wyższych parcufim.”

42) Ale widziałem w tajemnicach Bereszit, że mówi tak (awal chameinan go sitrei Bereszit da’amar hachei). Ten ukryty, który jest święty, ustanowił pieczęcie wewnątrz jednego ukrytego (gelifei iglif ha’hu setima’a kadisza go me’oi de’chad temiru), oznaczonego kropką włączoną w niego (de’nakid bi’nekuda de’na’ec). Ta pieczęć została ustanowiona i ukryta w niej, (ha’hu gelifei iglif u’temir beih), podobnie jak ktoś ukrywa wszystko, zamykając pod jeden klucz (ke’man de’ganejz kola techot maftecha chada). A ten klucz skrywa wszystko w jednym pałacu (we’ha’hu maftecha geniz kola be’heichala chada). I choć wszystko jest ukryte w tym pałacu, to podstawa wszystkiego tkwi w tym kluczu (we’a’ga de’chola ganejz be’ha’hu heichala, ikara de’kola be’ha’hu maftecha hawej), ponieważ ten klucz zamyka i otwiera (ha’hu maftecha segir u’ftach).

Sulam

42) „Jednak w wyjaśnieniu fragmentu „na początku (bereszit)” powiedziano tak: „Ten ukryty, który jest święty, ustanowił pieczęcie wewnątrz” – w Binie, „jednego ukrytego” – Nukwy Atika, „oznaczonego kropką włączoną w niego” – kropką Malchut pierwszego skrócenia, która wzniosła się do Biny i wyprowadziła AHaP Arich Anpina na zewnątrz, poza granice jego rosz. „I ta pieczęć” – która ustanowiła się w Binie, „została ustanowiona i ukryta w niej, podobnie jak ktoś ukrywa wszystko, zamykając pod jeden klucz. I ten klucz jest bezpiecznie ukryty w jednym z pałaców. I choć wszystko jest ukryte w tym pałacu, to podstawa wszystkiego tkwi w tym kluczu, ponieważ ten klucz zarówno zamyka, jak i otwiera”.

Wyjaśnienie powiedzianego. „Ukryty, który jest święty” – Arich Anpin, nazywany ukrytą świętą Hochmą, „ustanowił pieczęcie” – brak AHaP de-kelim, „wewnątrz” – w Binie, „jednego ukrytego” – wewnętrznej właściwości Nukwy Atika, „oznaczonego” – oznacza ustanowienie ekranu dla ziwugu, „włączoną w niego kropką” – to kropka w okręgu, Malchut pierwszego skrócenia, na którą dokonano pierwszego skrócenia. I różni się od ekranu, który ustanowił się wraz z ateret Jesod, jak to ma miejsce w WaK wszystkich parcufim. Ponieważ ekran ateret Jesod nazywany jest kropką osiedlenia, a nie centralną kropką. I to jest wynikiem tego, że parcuf Arich Anpin został ustanowiony w braku GaR z powodu wewnętrznej właściwości swojego wyższego, Nukwy Atika, która ustanowiła się z dolnym „hej ה” w jej nikwej ejnaim.

Dlatego powiedziano: „I ta pieczęć” – która ustanowiła się w Binie, „została ustanowiona i ukryta w niej, podobnie jak ktoś ukrywa wszystko, zamykając pod jeden klucz”. „Klucz (miftecha)” – to Malchut ateret Jesod, która ustanowiła się w WaK wszystkich parcufim Acilutu, ponieważ w WaK parcufim „jud י” wychodzi z ich właściwości „powietrze (awir אויר)”, i stają się światłem (or אור), gdy ekran opuszcza się z ich nikwej ejnaim do pe, i AHaP powracają na stopień. I wtedy, po tym jak mają AHaP de-kelim, uzyskują również GaR światła. Dlatego ekran, który stoi w nikwej ejnaim, nosi nazwę „miftecha (klucz)”, ponieważ zamyka ten parcuf przed świeceniem GaR w czasie, gdy znajduje się w nikwej ejnaim, i ponownie go otwiera wraz z nadejściem światła GaR, gdy ponownie opuszcza się na swoje miejsce, do pe. Dlatego nazywany jest również „otwarciem oczu (ejnaim)”.

I powiedziano, że „(ta pieczęć) jest ukryta w niej, podobnie jak ktoś ukrywa wszystko, zamykając pod jeden klucz”. Innymi słowy, chociaż sam Atik jest oznaczony pieczęcią dolnego „hej ה”, to jednak pieczęć, która ustanowiła się w Arich Anpinie dzięki Atikowi, nie jest taka sama jak pieczęć samego Atika, ponieważ Arich Anpin jest oznaczony pieczęcią za pośrednictwem „miftecha (klucza)”, to jest ateret Jesod, któremu brakuje Malchut. W ten sposób w nikwej ejnaim Arich Anpina działa jedynie ateret Jesod, a nie niższa „hej ה”. I dlatego „powietrze (awir)” Arich Anpina jest poznawalne, ponieważ posiada „miftecha (klucz)”. Natomiast „powietrze (awir)” Atika jest niepoznawalne, ponieważ zawiera Malchut centralnej kropki, która nie przyciąga do niego GaR.

I nie ma sprzeczności w tym, że tutaj powiedziano, iż w Arich Anpinie istnieje „galgalta-ejnaim (GE)”, mimo że wcześniej powiedziano, iż ma on tylko AHaP, czyli dolną połowę Ketera. Ponieważ w odniesieniu do Atika zawiera on jedynie AHaP, ale w odniesieniu do siebie samego jest właściwością „galgalta-ejnaim (GE)” i jest pozbawiony AHaP[1].

Powiedziano: „I ten klucz jest bezpiecznie ukryty w jednym z pałaców” – ponieważ Arich Anpin stworzył wyższych Aba we-Imę i również w Aba we-Imie ustanowił brak GaR światła oraz AHaP de-kelim. I one stanowią ten pałac, w którym ukryte są wszystkie światła GaR: GaR de-neszama, GaR de-chaja, GaR de-jechida. I Arich Anpin wprowadził do tego pałacu zarówno niższą „hej ה” Atika, jak i swoją własną właściwość „miftecha (klucz)”.

Dlatego powiedziano: „I chociaż wszystko jest ukryte w tym pałacu, podstawa wszystkiego tkwi w tym kluczu”. „Pałac” – Bina, będąca „pałacem” dla Hochmy, w której są GaR i WaK. W GaR jej działa siła niższej „hej ה”, a w WaK jej działa siła „miftecha (klucza)”, to jest ateret Jesod. I chociaż „wszystko jest ukryte w tym pałacu”, łącznie z niższą „hej ה” Atika, to jednak „podstawa wszystkiego tkwi w tym kluczu”, to jest jedynie w ateret Jesod. Ponieważ tylko w WaK Biny, w ISZSuT, działa ukrycie, to jest brak rosz de-GaR w WaK. Natomiast w GaR Biny, to jest w Aba we-Imie, gdzie niższa „hej ה” znajduje się w nikwej ejnaim, nie ma braku GaR, ponieważ chasadim wyższych Aba we-Imy są tak samo ważne jak Hochma i GaR.

„Ten klucz zarówno zamyka, jak i otwiera” – mimo że zamknięcie i otwarcie dokonuje się za pomocą niższej „hej ה”, która znajduje się w nikwej ejnaim. Gdy ona wznosi się do nikwej ejnaim, zamyka mohin de-GaR, ponieważ parcuf pozostaje wtedy bez AHaP de-kelim i GaR światła. A gdy opuszcza się z nikwej ejnaim do pe, otwiera mohin de-GaR, aby świeciły w parcufie, ponieważ wtedy zwraca AHaP de-kelim i GaR światła do parcufa.

W ten sposób jedynie sama niższa „hej ה” otwiera i zamyka? Jednak ponieważ otwarcie mohin nie następuje w GaR, lecz tylko w ZaT, w których działa siła nie niższej „hej ה”, ale ateret Jesod, „miftecha (klucza)”, to GaR każdego stopnia, w których działa siła niższej „hej ה”, zawsze pozostają we właściwości „niepoznawalnego powietrza”. I dlatego zamykanie i otwieranie odnoszą się do „miftecha”, a nie do niższej „hej ה”.”

43) W tym pałacu znajdują się liczne ukryte skarby, jedne nad drugimi (be’ha’hu heichala, it beih genizin setimin sagiin ilein al ilein). W tym pałacu są wrota wykonane w ukryty sposób. I jest ich pięćdziesiąt (be’ha’hu heichala, it tar’in owad setimu, we’inun chamiszin). Zostały oznaczone pieczęcią w czterech stronach i stały się czterdziestoma dziewięcioma (iglifu le’arba sitrin wa’hawu arba’in we’tesza). Jedne wrota nie mają strony (chad tar’a leit leih sitra), i nie wiadomo, czy znajdują się na górze, czy na dole (la jedia i hu le’eila i hu le’tata). Dlatego te wrota są ukryta (u’begin kach ha’hu tar’a satim).

Sulam

43) „W tym pałacu ukryte są niezliczone skarby, jedne nad drugimi. W tym pałacu ustanowione są zamykające wrota” – to znaczy, że zostały stworzone po to, aby blokować światła. „I jest ich pięćdziesiąt. I zostały oznaczone pieczęcią po czterech stronach, i stały się czterdziestoma dziewięcioma wrotami, ponieważ jedne z wrót nie mają strony i nie wiadomo – czy znajdują się na górze, czy na dole. Dlatego te wrota pozostały zamknięte”.

Wyjaśnienie. Istnieją trzy rodzaje GaR: GaR de-neszama, GaR de-chaja, GaR de-jechida. I w każdym z tych trzech rodzajów znajduje się nieskończona liczba poszczególnych rodzajów GaR. Dlatego powiedziano: „Ukryte są niezliczone skarby, jedne nad drugimi”. W czasie, gdy niższa «hej ה» znajduje się w nikwej ejnaim, wszystkie te stopnie są ukryte i niepoznawalne.

I „ustanowione są zamykające wrota” – to znaczy, że zostały stworzone po to, aby blokować światła. „I jest ich pięćdziesiąt”. „Wrota” – to miejsce przyjmowania światła. I istnieją w nich dwie właściwości:

1. Gdy są jeszcze w ukryciu, to znaczy, że wrota są zamknięte, zablokowane i niczego nie przyjmują;
2. Gdy są otwarte i przyjmują światło od wyższego.

W czasie, gdy wrota tego pałacu są zamknięte, ich liczba wynosi pięćdziesiąt. Jednak w przypadku ich otwarcia pozostaje ich jedynie czterdzieści dziewięć. Liczba pięćdziesiąt jest używana, ponieważ dziesięć sfirot w swej istocie stanowi jedynie pięć sfirot KaHaB TuM. Jednak ponieważ Tiferet obejmuje WaK (sześć zakończeń), stają się one dziesięcioma. I w wyniku tego, że każda z tych pięciu sfirot zawiera dziesięć, ich liczba wynosi pięćdziesiąt.

„I zostały oznaczone pieczęcią po czterech stronach, i stały się czterdziestoma dziewięcioma wrotami” – ponieważ zamykanie i otwieranie nie odbywa się poprzez niższą «hej ה», lecz jedynie przez klucz (miftecha), to jest ateret Jesod. W ten sposób to oznaczenie pieczęcią, czyli pieczęciami potwierdzającymi zdolność do przyjęcia, nie zostało dokonane we wszystkich pięciu sfirot KaHaB TuM (Keter-Hochma-Bina-Tiferet-Malchut), a jedynie w czterech sfirot KaHaB-Tiferet, ale nie w Malchut. I cztery razy dziesięć daje czterdzieści. Jednak sama Malchut również zawiera dziesięć sfirot KaHaB TuM. W ten sposób może ona również otrzymać od „miftecha” w swoje pierwsze dziewięć sfirot, aż do swojego ateret Jesod. Dlatego tutaj następuje oznaczenie pieczęcią czterdziestu dziewięciu sfirot – czterdzieści od czterech sfirot Keter-Hochma-Bina-Tiferet, z których każda składa się z dziesięciu, oraz dziewięć pierwszych sfirot od Malchut, która również składa się z dziesięciu. W rezultacie brakuje jedynie właściwości Malchut de-Malchut.

„Jedne z wrót nie mają strony i nie wiadomo – czy znajdują się na górze, czy na dole. Dlatego te wrota pozostały zamknięte” – to Malchut de-Malchut, pięćdziesiąte wrota, czyli sama niższa «hej ה», opuszczająca się z ejnaim do pe w stanie gadlut. I chociaż niższa «hej ה» opuszcza się z nikwej ejnaim wyższych Aba we-Imy do pe, i ich AHaP wraz z ISZSuT, które je obłaczają, łączą się w jeden parcuf ze stopniem Aba we-Ima, i wtedy zstępują w nich GaR światła, to mimo wszystko Aba we-Ima nie otrzymują niczego ze świateł de-GaR i pozostają we właściwości „awira dachja (czyste powietrze)”. I jest to tak, jakby niższa «hej ה» w ogóle nie opuściła się z ich nikwej ejnaim.

W rezultacie, w odniesieniu do GaR Biny, to jest wyższych Aby we-Imy, nie jest jasne, czy niższa «hej ה» nadal znajduje się u góry, w ich nikwej ejnaim – ponieważ wciąż pozostają tylko w świetle chasadim, jak przedtem – czy też niższa «hej ה» opuściła się z nikwej ejnaim do miejsca pe – ponieważ podniosły one swoje kelim AHaP wraz z parcufem ISZSuT i napełniają ISZSuT mohin de-GaR światła, i wtedy niższa «hej ה» musiałaby koniecznie opaść do pe. W ten sposób, jeśli rozważamy, gdzie znajduje się niższa «hej ה», to w odniesieniu do wyższych Aba we-Ima wydaje się, że jest w nikwej ejnaim, a w odniesieniu do ISZSuT widzimy ją na dole, w pe.

Dlatego powiedziano: „Jedne z wrót nie mają strony” – to znaczy, że nie ma Malchut de-Malchut, samej niższej «hej ה», „i nie wiadomo – czy znajdują się na górze, czy na dole” – ponieważ w odniesieniu do Aba we-Imy jest na górze, a w odniesieniu do ISZSuT jest na dole. „Dlatego te wrota pozostały zamknięte” – w rezultacie Malchut de-Malchut w ogóle się nie otworzyła. I pozostaje zamknięta, tak jak w stanie katnut, to znaczy przed tym, jak opuściła się do pe. Ponieważ otwarcie wrót nastąpiło jedynie w ISZSuT, które nie mają niższej «hej ה», a „ateret Jesod” funkcjonuje w nich zamiast niej. Jednak wyższe Aba we-Ima, w których używana jest niższa «hej ה», pozostały zamknięte od GaR, tak jak wcześniej.

Dlatego powiedziano, że „te wrota pozostały zamknięte”. Jednak należy zrozumieć, że chociaż pięćdziesiąte wrota to Malchut de-Malchut, to odnosi się to jedynie do kelim, natomiast w odniesieniu do światła są one właściwością GaR de-mohin. Ponieważ przez nią wyższe Aba we-Ima pozostają w świetle chasadim bez GaR, podobnie jak wszystkie wyższe stopnie.

To znaczy, że zamknięcie pięćdziesiątych wrót prowadzi do utraty GaR de-mohin na wszystkich stopniach i pozostaje w nich jedynie WaK de-mohin. Wiemy również, że „pięćdziesiąt wrót Biny”, z wyjątkiem jednych, zostało przekazanych Moszemu. I to jest brak GaR de-mohin, ponieważ te GaR de-mohin będą świecić w światach dopiero na końcu naprawy.”

44) W tych wrotach znajduje się jeden zamek i jedno wąskie miejsce, aby włożyć do niego ten klucz, i można go zauważyć oraz odróżnić jedynie dzięki śladowi pozostawionemu przez ten klucz (go inun tar’in it man’ula chada, we’chad atar dakik le’ala ha’hu maftecha beih, wela itreszim ela birszimu de’maftecha). To znaczy, że dowiedzieć się czegoś o tym wąskim miejscu można jedynie za pomocą tego klucza (la jad’in beih ela ha’hu maftecha bilchudoi). I zgodnie z tą tajemnicą: „Na początku stworzył Elohim” (we’al raza dena, bereszit bara Elohim). „Na początku” to klucz, w którym wszystko jest ukryte (bereszit, da maftecha de’kola setim beih), i on zamyka i otwiera (we’hu segir u’ftach). I sześć wrót jest zawartych w tym kluczu, który zamyka i otwiera (we’szit tar’in kelilan beih be’ha’hu maftecha de’segir u’ftach). Gdy zamyka te wrota i zawiera je w sobie, wtedy rzeczywiście jest napisane „Na początku” – słowo jawne zawiera w sobie słowo ukryte (kad segir inun tar’in we’kalil lon be’gaw’ei, kedein wadai ketiv, bereszit, mila galja bichlal mila setima’a). I wszędzie „stworzył” jest słowem ukrytym, wskazującym, że klucz zamyka i nie otwiera (u’be’chol atar, bara, mila setima’a ihu, segir wela ftach).

Sulam

44) „W tych wrotach znajduje się jeden zamek i jedno wąskie miejsce, aby włożyć do niego ten klucz, i można go zauważyć oraz odróżnić jedynie dzięki śladowi pozostawionemu przez ten klucz. To znaczy, że dowiedzieć się czegoś o tym wąskim miejscu można jedynie za pomocą tego klucza”. I o tym napisano: „Na początku stworzył Wszechmogący”[2]. „Na początku” – to ten klucz, za pomocą którego wszystko jest ukryte, i on – zamyka i otwiera. I sześć wrót jest zawartych w tym kluczu, zamykającym i otwierającym. Gdy on zamyka te wrota, obejmuje je w sobie, i wtedy, rzecz jasna, napisano: „Na początku (bereszit בראשית)” – jawne słowo, zawierające w sobie słowo ukryte. „Stworzył (bara ברא)” – wszędzie jest to słowo ukryte, wskazujące, że klucz zamyka i nie otwiera.

Wyjaśnienie powiedzianego. Niższa «hej ה» w nikwej ejnaim nazywana jest „manula (zamkiem)”, ponieważ zamyka światła GaR i nie mogą one świecić w parcufie, dopóki pozostaje na górze, w nikwej ejnaim. I powiedziano: „W tych wrotach znajduje się jeden zamek”, a w tym zamku jest „jedno wąskie miejsce” – Jesod, znajdujący się w niższej «hej ה», to są czterdzieste dziewiąte wrota w kelim. Ponieważ istotą niższej «hej ה» jest właściwość Malchut de-Malchut, pięćdziesiąte wrota, a Jesod de-Malchut – to czterdzieste dziewiąte wrota, „aby włożyć do niego ten klucz”, ponieważ w Jesod niższej «hej ה» wchodzi „miftecha (klucz)”, ateret Jesoda mohin, opuszczający niższą «hej ה» z nikwej ejnaim do pe, i wtedy parcuf otwiera się na światła GaR. I dlatego ateret Jesod otrzymało nazwę „miftecha (klucz)”.

„I można go zauważyć oraz odróżnić jedynie dzięki śladowi pozostawionemu przez ten klucz. To znaczy, że dowiedzieć się czegoś o tym wąskim miejscu można jedynie za pomocą tego klucza”. „Miftecha (klucz)” – to ateret Jesod mohin. I wchodzi on we właściwość, która mu odpowiada w niższej «hej ה» – w Jesod de-Malchut. I rozpoznać „manulę (zamek)”, niższą «hej ה», zamykającą i blokującą GaR, można „jedynie dzięki śladowi pozostawionemu przez ten klucz”, dominującemu we właściwości ZaT Biny, ISZSuT, ale nie w niej samej, to jest w niższej «hej ה», dominującej we właściwości GaR Biny, w wyższych Aba we-Ima, które zawsze uznawane są za pełne właściwości GaR. I również „manula (zamek)” oznaczana jest do otwarcia jedynie za pomocą Jesod de-mohin.

I okazuje się, że „dowiedzieć się czegoś o tym wąskim miejscu można jedynie za pomocą tego klucza”. „Poznanie” oznacza przyciągnięcie mohin, i dlatego powiedziano, że te mohin przyciągane są „jedynie za pomocą tego klucza”, to znaczy w ZaT Biny, gdzie stosuje się „miftecha (klucz)”, ateret Jesod. Natomiast w miejscu wyższych Aba we-Ima, to jest GaR Biny, gdzie stosuje się nie „miftechę”, ale samą niższą «hej ה», pozostają one niepoznawalne.

A więc wyjaśniło się, że chociaż w odniesieniu do samej niższej «hej ה» „nie wiadomo – czy jest na górze, czy na dole”[3], to jednak wystarczy, że jest to znane w odniesieniu do parcufa ISZSuT, ponieważ dzięki niej otwiera się on na mohin de-GaR. I dzieje się tak, ponieważ w ISZSuT jest jedynie „jud-hej-waw יהו”, a brakuje Malchut, i zamiast Malchut stosuje się w nim jako ekran ateret Jesod. I mohin, które opuszczają niższą «hej ה» z nikwej ejnaim do pe, również stosowane są jedynie z ekranem ateret Jesod, ponieważ w niższej «hej ה» w ogóle nie było ukrycia ani braku GaR, które wymagałyby ich ujawnienia. Ponieważ jest ona stosowana w Aba we-Ima, które zawsze znajdują się we właściwości GaR.

I ponieważ całe ukrycie i zamknięcie następuje tylko w ateret Jesod, stosowanym w ISZSuT, to jedynie ateret Jesod de-mohin jest właściwością „miftecha (klucza)”, opuszczającą niższą «hej ה» z ejnaim do pe – to znaczy jedynie za pomocą takich samych subtelnych kelim, które powstały, podobnie jak one, dzięki sile ekranu ateret Jesod. I dlatego wyciąga się wniosek: „Dowiedzieć się czegoś o tym wąskim miejscu można jedynie za pomocą tego klucza” – to znaczy, że te mohin przychodzą wyłącznie w kelim ISZSuT, pochodzących z właściwości „miftecha”, ateret Jesod, a nie w kelim Aba we-Ima, które są właściwością niższej «hej ה», Malchut de-Malchut, i samą istotą „manuli (zamka)”.

Słowo „na początku (bereszit)”, oznaczające Hochmę, obejmuje jedynie „miftecha”, tylko ateret Jesod, czterdzieste dziewiąte wrota w kelim, i nie obejmuje pięćdziesiątych wrót w kelim – Malchut de-Malchut. Dlatego powiedziano: „«Na początku» – to ten klucz, którym wszystko jest zamknięte” – to znaczy, że on dokonuje zamknięcia wszystkiego w stanie katnut, „i on – zamyka i otwiera” – to znaczy, że zamyka wszystkie mohin w stanie katnut, gdy niższa «hej ה» znajduje się w ejnaim, i otwiera je w stanie gadlut, aby opuścić niższą «hej ה» z nikwej ejnaim do pe.

I różnica polega na tym, że ujawnienie Hochmy, na którą wskazuje słowo „na początku (bereszit)”, następuje tylko w WaK tych stopni, które odnoszą się do kelim właściwości „miftecha (klucz)”[4]. Natomiast w GaR parcufim mohin właściwości „bereszit (na początku)” nie świecą, ponieważ ich kelim odnoszą się nie do „miftecha (klucz)”, lecz do niższej «hej ה».

„I sześć wrót jest zawartych w tym kluczu, zamykającym i otwierającym” – ponieważ brakuje mu GaR mohin, i odsłania jedynie ZaT (siedem niższych sfirot) mohin. I w każdej z tych siedmiu niższych sfirot jest jedynie WaK, i to jest siedem razy WaK. I wynika z tego, że „klucz (miftecha)”, to znaczy siódma sfira, nazywana ateret Jesod, obejmuje jedynie sześć wrót. I słowa „sześć wrót jest zawartych w tym kluczu, zamykającym i otwierającym” wskazują na to, że przyciąga on jedynie WaK de-mohin.

I powiedziano: „«Na początku (bereszit בראשית)» – jawne słowo, zawierające w sobie ukryte słowo. „Stworzył (bara ברא)” – wszędzie jest to słowo ukryte, wskazujące, że klucz zamyka i nie otwiera”. Innymi słowy, „na początku (bereszit)” wskazuje na Hochmę, która jest „jawnym słowem”.

Ale gdy powiedziano: „Bereszit (na początku) bara (stworzył)” – oznacza to, że Hochma zniknęła i została ukryta. Dlatego powiedziano: „«Na początku (bereszit)» – jawne słowo, zawierające w sobie ukryte słowo” – ponieważ po nim napisano słowo „bara (stworzył)”, a wszędzie „bara (stworzył)” jest słowem ukrytym. W ten sposób „bereszit (na początku) bara (stworzył)” oznacza, że Hochma została ukryta. Zatem „zamyka i nie otwiera” oznacza, że Hochma jest ukryta i jeszcze się nie ujawniła.”

---

[1] Zob. „Wprowadzenie do nauki Kabały”, p. 25.
[2] Tora, Bereszit, 1:1. „Na początku stworzył Wszechmogący niebo i ziemię”.
[3] Zob. p. 43.
[4] Zob. wyżej, p. 41, od słów: „I my już wiemy, że Atik…”.