48) Piąty obszar to obszar, który świeci większym światłem niż wszystkie poprzednie (madora chamisza’a: hu madora de-nahir bi-nehiru jatir mi-kolhu kadma’ei). I znajdują się w nim aniołowie, jedni z nich są z ognia, a inni z wody (we-it bej mal’achin, minnehon esza, u-minnehon maja). Czasami znajdują się w miłosierdziu, a czasami w sądzie (le-zimnin isztak’chu be-rachamei, u-le-zimnin isztak’chu be-dina). Jedni są po tej stronie, a inni po tej stronie; czasami jedni świecą, a inni są w ciemności (ilein be-sitra da, we-ilein be-sitra da; le-zimnin naharin ilein, we-chosz’chin ilein). I ci i ci są wyznaczeni, by śpiewać swojemu Panu, jedni w połowie nocy, a inni, gdy wschodzi światło (we-ilein memanan le-zamra le-marehon, ilein be-pal’gut lejlaja, we-ilein kad salik nehura). A nad nimi jest jeden wyznaczony anioł, którego imię to Kadisziel (we-chad memana alajhu Kadisziel szemej).
Sulam
48) Piąty obszar – jego światło jest jaśniejsze niż we wszystkich poprzednich obszarów. I znajdują się w nim aniołowie, z których część to aniołowie ognia, należący do miary sądu, a część to aniołowie wody, należący do miary miłosierdzia. Czasami przebywają w miłosierdziu, gdy władza znajduje się w rękach aniołów wody, a czasami w miarze sądu, gdy władza znajduje się w rękach aniołów ognia. Jedni z nich znajdują się po prawej stronie, a inni po lewej. Aniołowie ognia – po lewej, a aniołowie wody – po prawej.
Czasami jedni świecą, a drudzy pozostają w ciemności. I zarówno aniołowie miłosierdzia, jak i aniołowie sądu, zostali powołani do wychwalania swojego Pana – jedni o północy, a drudzy o świcie. Ponieważ aniołowie tego obszaru znajdują się w doskonałości odpowiedniej dla nich – zarówno aniołowie miłosierdzia, jak i aniołowie sądu. Dlatego jedni i drudzy wznoszą pieśń – aniołowie sądu o północy, a aniołowie miłosierdzia o świcie. I jest nad nimi jeden władca o imieniu Kadshiel, składającym się ze słów „kadshi (uświęć mnie) El (Stwórca)”. Ponieważ jego przeznaczenie polega na przyciąganiu świętości stąd do niższych.
49) Kiedy noc dzieli się na połowę i budzi się północny wiatr, Święty, niech będzie błogosławiony, przychodzi, aby się radować ze sprawiedliwymi w Ogrodzie Eden (kad itp’lag lejlaja, we-it’ar ruach cafon, we-Kdusza Brich Hu atej le-iszta’asza’a im cadikaja be-Ginta de-Eden). Wtedy północny wiatr uderza i dociera do tych, którzy są wyznaczeni w połowie nocy, aby śpiewać, i wszyscy śpiewają i zaczynają pieśń (kedein ruach cafon akeisz, u-mata le-inun de-memanan be-pal’gut lejlaja, le-zamra, we-kolhu mezamrin u-fat’chin szirata). A kiedy nadchodzi poranek i łączy się ciemność poranka ze światłem, wtedy wszyscy inni wypowiadają pieśń (we-kad atej caffra u-mitchaber kad’ruta de-caffra bi-nehora, kedein kolhu achoranim amrin szirata). I wszystkie gwiazdy firmamentu oraz wszyscy inni aniołowie pomagają im, jak jest napisane: „Gdy wspólnie śpiewały gwiazdy poranne i radowali się wszyscy synowie Boży” (we-kol kochwe rekia we-kol sz’ar mal’achin mesa’jin lon, ke-ma di-ktiw: „be-ran jachad kochwe boker wa-jariu kol bnej Elohim”). Aż Israel przejmuje pieśń i chwałę po nich (ad de-Israel nat’lei szirata u-tuszbachta awatrajhu).
Sulam
49) Gdy noc się dzieli, czyli o północy, i wznosi się północny wiatr, Stwórca raduje się ze sprawiedliwymi w Ogrodzie Eden. Wówczas północny wiatr uderza i dociera do tych, którzy zostali wyznaczeni do wychwalania o północy, i wszyscy oni wychwalają oraz wypowiadają pieśń dla niższych, aby i oni mogli wypowiedzieć pieśń.
Wyjaśnienie powiedzianego. Noc – to Malchut, Nukwa Zeir Anpina. W niej znajduje się osłodzenie od Biny, ponieważ Malchut nie ma swojej budowy, dopóki nie zostanie osłodzona przez Binę. Dlatego w Malchut wyróżnia się dwie właściwości:
- Jej własna właściwość – sąd, pierwsza połowa nocy.
- Jej włączenie w Binę – właściwość miłosierdzia, druga połowa nocy.
Dlatego o północy budzi się północny wiatr (ruach) – ruach od Biny, zwany północnym. Ponieważ południe-północ to Hochma i Bina, i ten ruach osładza Malchut, a Malchut najpierw otrzymuje stan katnut Biny. A północny wiatr, Bina, budzi się i uderza w Malchut, zwaną „nocą”. Ponieważ „uderza” odnosi się do świecenia katnut. A następnie dociera do tych, którzy zostali wyznaczeni do wychwalania o północy, gdy stan gadlut od Biny przychodzi do Malchut i do aniołów z niej pochodzących.
Dzięki mohin, które do nich przychodzą, wychwalają pieśnią. A przed nadejściem poranka, przed świtem – w podwójnej ciemności, powstałej pod koniec nocy, tuż przed świtem – Malchut dokonuje zjednoczenia (ziwug) ze światłem poranka, i wtedy wszyscy pozostali aniołowie, aniołowie wody z prawej strony, wypowiadają pieśń. A wszyscy pozostali aniołowie, czyli aniołowie ognia z lewej strony, pomagają im, ponieważ pieśń należy do właściwości lewej strony.
Dlatego aniołowie prawej strony potrzebują pomocy aniołów lewej strony, aby mogli wznieść pieśń. Jak powiedziano: „Przy powszechnej radości gwiazd porannych i okrzykach powitania aniołów Wszechmogącego”[1] – wskazuje to na wszystkich aniołów bez wyjątku, zarówno na aniołów wody, jak i na aniołów ognia, ponieważ wszyscy razem wznoszą pieśń, aż do chwili, gdy Israel na dole zaczynają wznosić pieśń i uwielbienia za nimi.
Ci aniołowie są ważniejsi od Israela, ponieważ znajdują się w miejscu od chaze i wyżej tych pałaców, dlatego Israel otrzymują od nich siłę do wznoszenia pieśni. Natomiast aniołowie znajdujący się od chaze i niżej tych obszarów – przeciwnie. Dlatego nie mogą kontynuować swojej pieśni, dopóki Israel na dole, w tym świecie, nie zacznie wypowiadać swojej pieśni. Ponieważ ci aniołowie, przebywający w miejscu od chaze i niżej, podobnie jak Israel, znajdują się na stopniu niższym niż Israel i muszą otrzymać siłę od Israela, aby móc kontynuować swoje wychwalanie.
[1] Pisma, Ijow (Księga Hioba), 38:7. „Gdy chórem radośnie śpiewały gwiazdy poranne i weselili się wszyscy synowie Boży?”