204) Trzecie przykazanie – to wiedzieć, że istnieje wielki i panujący Elohim na świecie oraz jednoczyć Go każdego dnia właściwym zjednoczeniem (pikuda t’lita’a, le’minda de’it Eloha rawrwa we’szalita’a be’alma, u’le’jachada leih be’chol joma jichuda kidka jaot). W tych sześciu wyższych stronach, aby uczynić je jednością w sześciu słowach „Słuchaj, Israelu” (be’inun szit sitrin ila’in, u’le’me’abad lon jichuda chada be’szit tewin di’Szema Israel). I aby skierować wolę w górę wraz z nimi, dlatego „Echad” musi być wydłużone w sześciu literach (u’le’chawwena re’uta le’eila ba’hadajhu, we’al da „Echad” itztarich le’arka leih be’szit tewin).

Sulam

204) Trzecie przykazanie: wiedzieć, że istnieje wielki Stwórca, rządzący światem. I każdego dnia należy właściwie ustanawiać Jego jedność w sześciu wyższych zakończeniach, HaGaT NeHI Zeir Anpina, doprowadzając je do pełnej jedności w sześciu słowach wezwania „Szma Israel (Słuchaj, Israelu)”[1], kierując z nimi swoje pragnienie ku górze. Dlatego słowo „jeden” należy wymawiać przeciągle, zgodnie z miarą wszystkich sześciu słów.

 Zohar mówi tu o dwóch warunkach:

  1. Należy wiedzieć, że istnieje wielki Stwórca, rządzący światem;
  2. Każdego dnia należy we właściwy sposób ustanawiać Jego jedność.

Najpierw trzeba rozpoznać dwie strony objawiające się w miłości – wyższe Aba we-Ima i ISZSuT. „Że istnieje wielki Stwórca” – to znaczy wyżsi Aba we-Ima, będący parcufem wielkim i potężnym w chasadim, „rządzący światem” – to ISZSuT, nazywane „władcą”, co wskazuje na sądy, które z nich wychodzą, gdy światło się od nich ukrywa i objawia się surowy sąd. Ponieważ słowa „rządzący” i „władający” wskazują na sądy.

I wyjaśnia się, że należy poznać te dwie strony miłości i włączyć w każdą z nich bojaźń – i wtedy osiąga miłość Stwórcy zarówno w miłosierdziu i powodzeniu jego dróg, jak i w sądzie, i wówczas taka miłość uważana jest za doskonałą.

 A następnie „każdego dnia należy we właściwy sposób ustanawiać jedność w sześciu wyższych zakończeniach” – tzn. wznosić MaN w ZoN, a ZoN w ISZSuT. I wtedy ISZSuT i ZoN wznoszą się, jednocząc się jako jedno z Aba we-Ima, zwanymi „sześć wyższych zakończeń”, ponieważ obłaczają WaK Arich Anpina. I dzięki tej jedności ISZSuT wznoszą się na miejsce Aba we-Ima, powyżej parsy Arich Anpina, gdzie znajdują się „wyższe wody” i światło nie jest przed nimi zakryte. A gdy ISZSuT napełniają się światłem, napełniają ZoN, a ZoN – wszystkie światy, i wtedy chasadim objawiają się w światach. I to jest wewnętrzny sens wezwania „Szma”.

Sześć słów wezwania „Szma, Israel”592 – to sześć zakończeń ZoN. I należy połączyć te sześć zakończeń ZoN tak, aby zjednoczyły się jako jedno z sześcioma wyższymi zakończeniami, tzn. Aba we-Ima i ISZSuT. I należy wraz z nimi skierować pragnienia ku górze, tzn. nakierować pragnienia i NaRaN, aby włączyły się razem z nimi w MaN.

I aby ustanowić je w pełnej jedności z WaK Zeir Anpina, przedstawiającymi sześć słów wezwania „Szma Israel”592, trzeba słowo „echad” (jeden) wymawiać przeciągle, tzn. należy przyciągnąć Hochmę słowem „echad”. Ponieważ światło Hochmy, zstępujące z Nieskończoności w wyższe WaK, tzn. w Abę we-Imę i ISZSuT, jednoczy WaK Zeir Anpina ze światłem Nieskończoności. Ponieważ „echad (אחד)” w gematrii to „jud-gimel (יג) – 13”, co wskazuje na przyciągnięcie światła Hochmy. I dlatego należy za pomocą słowa „echad” mieć intencję przyciągnięcia Hochmy do WaK Zeir Anpina.

Jednak nie chodzi tu o przyciągnięcie w tej jedności GaR Zeir Anpina, lecz jedynie o powiększenie WaK Zeir Anpina poprzez jego włączenie w wyższe WaK. „Dlatego słowo «echad» należy wymawiać przeciągle, zgodnie z miarą wszystkich sześciu słów”. „Wymawiać przeciągle” – oznacza przyciągnąć Hochmę, „w miarze wszystkich sześciu słów” – do WaK Zeir Anpina, i w ten sposób jego WaK stają się WaK gadluta. Ponieważ sześć słów „Szma Israel”592 odpowiada WaK Zeir Anpina, a poprzez tę jedność, powiększającą go do WaK gadluta, można następnie przyciągnąć również GaR do Zeir Anpina.

205) I to jest to, co jest napisane: „Niech zbiorą się wody spod niebios na jedno miejsce” (we’da hu diktiv: jikawu ha’maim mi’tachat ha’szamajim el makom echad). Niech się zgromadzą stopnie pod niebiosami, aby się w nim zjednoczyć i aby stały się pełnią sześciu stron, jak należy (jitkanneszun dargin di’tachat szmajja, le’it’achada bei, le’mehewe bi’szlimu le’szit sitrin kidka jaot). A mimo to, w tym zjednoczeniu trzeba połączyć bojaźń, dlatego trzeba wydłużyć literę „dalet” w słowie „Echad” (we’im kol da, be’ha’hu jichuda, itztarich le’kaszra bei jira’a, de’itztarich le’arka be’dalet de’Echad). Ponieważ „dalet” w „Echad” jest wielka, i to jest to, co jest napisane: „I niech ukaże się sucha powierzchnia” (de’dalet de’Echad gedola, we’hajnu diktiv: u’te’ra’e ha’jabasha). Aby została ujawniona i związana „dalet”, która oznacza suchą powierzchnię, w tym zjednoczeniu (de’titchazei we’titkaszer dalet de’ihu jabasha, be’ha’hu jichuda’a).

Sulam

205) I to oznacza powiedziane: „Niech zbiorą się wody spod niebios w jedno miejsce”[2] – tzn. niech zbiorą się stopnie znajdujące się pod niebiosami w jedno miejsce, aby stały się doskonałe w sześciu zakończeniach. I równocześnie, za pomocą jedności „Szma Israel” należy połączyć z nią bojaźń – tzn. należy przeciągle wymawiać literę „dalet ד” w słowie „echad (אחד – jeden)”. I dlatego w słowie „echad (אחד – jeden)” dalet jest wielka, jak powiedziano: „I ukaże się sucha powierzchnia”593. „Ukaże się” i złączy się „dalet”, nazywana „suchą powierzchnią”, z tą jednością.

Jedność „Szma” oznacza – przyciągnąć WaK gadluta, jak powiedziano: „Niech zbiorą się wody spod niebios w jedno miejsce”593 – tzn. niech zbiorą się stopnie znajdujące się pod niebiosami w jedno miejsce, aby stały się doskonałe w sześciu zakończeniach. „Jedno miejsce” – to wyższe WaK, gdzie światło Nieskończoności świeci światłem Hochmy. I powiedziano, że „niech zbiorą się stopnie spod niebios” – sześć zakończeń Zeir Anpina, znajdujących się pod Biną, zwaną „niebem” w odniesieniu do Zeir Anpina, „w jedno miejsce” – sześć wyższych zakończeń, „aby być w należytej doskonałości” – aby otrzymać również światło Hochmy. I wtedy zjednoczy się WaK Zeir Anpina. Ale tylko w doskonałości WaK – tylko w gadlut WaK.

I równocześnie, poprzez jedność „Szma Israel”592, należy połączyć z nią bojaźń, to znaczy – w słowie „echad (jeden)” przeciągle wymawiać „dalet”, która jest niższą bojaźnią. Ponieważ doskonała miłość – to miłość z dwóch stron: zarówno sądu, jak i miłosierdzia oraz powodzenia jego dróg. Dlatego światło początku stworzenia wyszło, a następnie zostało zakryte. A gdy się zakryło, objawił się surowy sąd, i zjednoczyły się obie strony – miłosierdzie i sąd – razem, aby stać się doskonałością. Taka powinna być miłość. Lecz powiedziano, że również w tej miłości należy pobudzić bojaźń.

I wyjaśniono, że są dwa rodzaje miłości i bojaźni: wyższe miłość i bojaźń – wyższe Aba we-Ima, oraz niższe miłość i bojaźń – ISZSuT. I doskonałość osiąga się tylko poprzez te dwie właściwości razem. Dlatego nastąpiło zakrycie tego światła w ISZSuT, aby objawić niższą miłość. Nawet gdy „On zabiera twoją duszę”, bojaźń nadal musi być nierozerwalnie związana z tą niższą miłością i należy odczuwać bojaźń przed swoim Panem, i wtedy jego serce się nie utwardzi. Wtedy ma on miłość i bojaźń w doskonałości, i jednoczy się z wyższymi Aba we-Ima i ISZSuT, i otrzymuje całe dobro i rozkosz, które się w nich znajdują.

Tu mówi się o jedności wezwania „Szma”. Ponieważ po tym, jak podniósł ZoN i włączył je w sześć wyższych zakończeń, aby przyciągnąć wielką miłość do ZoN za pomocą słowa „echad”, a to jest światło stworzone pierwszego dnia wypowiedzią: „I powiedział Stwórca: «Niech będzie światło!»”, równocześnie z jednością „Szma Israel” należy połączyć bojaźń, ponieważ należy również objawić i przyciągnąć zakrycie światła, które nastąpiło w ISZSuT, aby uzupełnić je również niższymi miłością i bojaźnią, ponieważ bez tego nie mogą być nazwane doskonałością.

Należy przeciągle wymawiać wielką „dalet ד” w słowie „echad (אחד – jeden)”. Ponieważ wielkie litery znajdują się w Twunie. Dlatego „dalet ד” w słowie „echad (אחד – jeden)” jest wielka, co wskazuje na miejsce zakrycia światła, które nastąpiło w NeHI Twuny. Dlatego należy wymawiać ją przeciągle, i mieć intencję, że dzięki zakryciu w niej można osiągnąć zjednoczenie również w niższych miłości i bojaźni. Jak powiedziano: „I ukazał się sucha powierzchnia”593 – aby ukazała się i związała „dalet”, tzn. sucha powierzchnia, z tą jednością. Ponieważ doskonałość w wyższych miłości i bojaźni, zstępujących w sześć słów wezwania „Szma” poprzez słowo „echad”, co oznacza: „Niech będzie światło”582, objawia się tylko za pomocą niższych miłości i bojaźni, które się objawiają w wyniku zakrycia światła w NeHI Twuny, nazywanych „dalet”. Dlatego powiedziano: „Niech zbiorą się wody w jedno miejsce”593 – co oznacza zstąpienie światła Hochmy do sześciu stopni Zeir Anpina, znajdujących się „pod niebiosami”. A następnie powiedziano: „I ukazała się sucha powierzchnia”593 – to wskazuje na „dalet ד” w słowie „echad (אחד – jeden)”, którą należy wymawiać przeciągle, mając na myśli, że stała się suchą powierzchnią w wyniku zakrycia światła, po to, aby „dalet”, sucha powierzchnia, czyli Twuna, ukazała się i połączyła z jednością światła wyższych Aba we-Ima, i żeby zeszły do WaK ZoN, aby miłość stała się doskonała z dwóch stron.

206) A po tym, jak zostało związane tam w górze, trzeba je związać w dole z jego zgromadzeniem, w sześciu innych stronach w dole (u’lewatar de’itkaszar taman le’eila, itztarich le’kaszra leih le’tata be’uchlusah be’szit sitrin achoranin di’le’tata). „Błogosławione niech będzie Imię Chwały Jego Królestwa na wieki wieków” – w tym znajduje się sześć innych słów jedności (baruch szem kewod malchuto le’olam wa’ed, de’it bei szit tewin achoranin de’jichuda). Wtedy to, co było suchą powierzchnią, stało się ziemią, aby wydawała owoce i roślinność oraz sadziła drzewa (kedein, ma da’hawat jabasza, it’abidat arec le’me’abad peirin we’ibin u’le’nat’a ilan).

Sulam

206) „I po tym, jak zjednoczyła się tam” – Malchut, „na górze” – z WaK Zeir Anpina, „należy zjednoczyć ją na dole ze wszystkimi jej zastępami” – z sześcioma innymi zakończeniami, znajdującymi się na dole, w Malchut, tzn. z wypowiedzią „«Błogosławione imię chwały Jego Królestwa na wieki»”[3], w której zawarte jest sześć innych słów jedności – i wtedy to, co było suchym lądem, stało się ziemią, by wydawać owoce i porodzenia oraz sadzić drzewa.

Wyjaśnienie powiedzianego. Po wyższym zjednoczeniu, zawartym w wezwaniu „Szma”, gdy „dalet ד” ze słowa „echad (אחד – jeden)” zjednoczyła się na górze z Aba we-Ima, należy zjednoczyć „dalet ד” ze słowa „echad (אחד – jeden)” z innymi WaK znajdującymi się na dole – z sześcioma zakończeniami Nukwy Zeir Anpina, Rachel, która znajduje się od chaze Zeir Anpina i niżej, w której zawarte są wszystkie sześćdziesiąt tysięcy dusz Israel, zwanych zastępem Nukwy, „wszystkimi jej zastępami”.

A po tym, jak Zeir Anpin włączył się w światło wyższych Aba we-Ima i również objawiło się w nim ukrycie Twuny – co oznacza „i ukazał się suchy ląd” tej „dalet” – należy przyciągnąć te dwie właściwości do Nukwy Zeir Anpina, od jego chaze i niżej, i to są sześć słów: „błogosławione–imię–chwały–królestwa–Jego–na wieki”. Te sześć słów odpowiada sześciu zakończeniom HaGaT NeHI Nukwy Zeir Anpina. I to oznacza, że w wypowiedzi „Błogosławione imię chwały Jego Królestwa na wieki” znajduje się sześć innych słów jedności.

„I wtedy to, co było suchym lądem, stało się ziemią, by wydawać owoce i porodzenia” – ponieważ dla objawienia doskonałej miłości, obecnej w dwóch stronach – miłosierdzia i sądu – „światło początku stworzenia wyszło, a następnie zostało ukryte”. „A gdy się ukryło, objawił się surowy sąd. I zjednoczyły się razem obie strony – miłosierdzie i sąd – by objawić doskonałość”, ponieważ w wyniku samego ukrycia miłość po obu stronach jeszcze nie była doskonała, ale dopiero po surowym sądzie, który nastąpił po ukryciu.

Dlatego przed objawieniem surowego sądu „dalet” ze słowa „echad” była suchym lądem, nieprzynoszącym pożytku, ponieważ wyszła poza światło wskutek skrócenia. I również bojaźń nie była w niej wystarczająco pełna, by zostać naprawioną przez niższe za pomocą miłości i bojaźni, dopełniających wyższe miłość i bojaźń. Przecież jeszcze nie objawił się surowy sąd, tzn. fundament, który ujawnia niższą miłość i bojaźń. A miejsce tego surowego sądu – w „akewaim” (dosł. piętach) Lei, znajdujących się w miejscu rosz Rachel. Ponieważ Zeir Anpin ma dwie Nukwy:

  1. Od chaze i wyżej, zwaną Lea;
  2. Od chaze i niżej, zwaną Rachel.

I okazuje się, że „akewaim” Lei, które kończą się w chaze Zeir Anpina, dotykają rosz Rachel, która znajduje się od chaze Zeir Anpina i niżej. A miejsce surowego sądu – w końcu „akewaim” Lei, dotykających rosz Rachel. Dlatego działanie surowego sądu objawia się tylko w Rachel, ponieważ żadna masach ani sąd nie mogą ujawnić jego wpływu poza miejscem jego położenia i niżej. W ten sposób to ukrycie nie zostaje uzupełnione przez stopień niższych miłości i bojaźni inaczej niż po zejściu do miejsca Rachel, gdzie działa surowy sąd.

„I wtedy to, co było suchym lądem, stało się ziemią, by wydawać owoce i porodzenia oraz sadzić drzewa” – ponieważ ta „dalet” ze słowa „echad”, na swoim miejscu, przed objawieniem surowego sądu, była suchym lądem i pustkowiem, nieprzydatnym do zamieszkania. Lecz teraz, po tym jak rozprzestrzeniła się do WaK Rachel, znajdującej się od chaze Zeir Anpina i niżej, ziemia stała się urodzajna i odpowiednia do sadzenia drzew, tzn. stała się miejscem zamieszkania. Ponieważ w niej objawiły się niższe miłość i bojaźń w doskonałości, dopełniającej wyższe miłość i bojaźń, by miłość była obecna w dwóch stronach – ponieważ tylko w ten sposób objawia się całe dobro i rozkosz zawarte w wyższych Abie we-Imie.

Jak powiedziano: „I nazwał Wszechmogący suchy ląd ziemią”[4]. To znaczy, że w tym niższym zjednoczeniu „Błogosławione imię chwały Jego Królestwa na wieki” stała się ziemią – pragnieniem w należytej doskonałości. „Erec (ziemia)” – od słowa „racon (pragnienie)”. I to oznacza: „I nazwał Wszechmogący suchy ląd ziemią” – tzn. przyciągnął „dalet ד” ze słowa „echad (אחד – jeden)” do Nukwy Zeir Anpina, do jej sześciu zakończeń, w których już objawiło się działanie surowego sądu. I wtedy „dalet”, która była suchym lądem i pustkowiem, stała się w Nukwie Zeir Anpina, w wyniku ziwugu (połączenia) z nim, właściwością „żyzna ziemia i miejsce zamieszkania”. Dzięki temu Wszechmogący nazwał suchy ląd ziemią, tzn. pragnieniem w należytej doskonałości, ponieważ pragnienie w niej objawiło się w właściwej doskonałości i nazywa się doskonałą miłością.

207) I to jest to, co jest napisane: „I nazwał Elohim suchą powierzchnię – ziemią” (we’hajnu di’ketiv: wa’jikra Elohim la’jabasza arec). W tej jedności dolnej ziemia stała się doskonałym pragnieniem, jak należy (be’ha’hu jichuda di’le’tata, ar’a ra’awa szelim kidka jaot). I dlatego dwa razy jest napisane „że było dobre” – jedno dla wyższej jedności, a drugie dla niższej jedności (we’al da „ki tow, ki tow” terej zimnei: chad jichuda ila’a, we’chad jichuda tata’a). Gdy zostało zjednoczone z obu stron, od tego momentu „Niech ziemia wyda zieleń” (kejwan de’it’achid bi’trein sitrin, mi’kan u’lehala „tadsze ha’arec desze”). Została naprawiona, aby wydawać owoce i roślinność, jak należy (it’ta’kanat le’me’abad peirin we’ibin kidka jaot).

Sulam

207) „I nazwał Wszechmogący suchy ląd ziemią”595 – ponieważ w tym niższym zjednoczeniu „Błogosławione imię chwały Jego Królestwa na wieki” stała się ziemią, tzn. pragnieniem w należytej doskonałości. Ponieważ „erec (ziemia)” pochodzi od słowa „racon (pragnienie)”. I dlatego „i oto – dobrze”[5] zostało powiedziane dwukrotnie: raz – o wyższym zjednoczeniu, drugi raz – o niższym zjednoczeniu. Ponieważ Malchut zjednoczyła się po dwóch stronach: w WaK Zeir Anpina i w swoim WaK. A od tego miejsca dalej powiedziano: „Niech ziemia wyda zieleń”[6] – ponieważ została naprawiona, by należycie wydawać owoce i porodzenia.

Wyjaśnienie. Wyższe zjednoczenie, zjednoczenie sześciu słów wezwania „Szma”, objawiające się w sześciu wielkich wyższych zakończeniach Aba we-Ima, wyjaśnia się w powiedzianym: „Niech zbiorą się wody spod niebios w jedno miejsce”593. To zjednoczenie przyciąga do WaK Zeir Anpina światło stworzone w pierwszy dzień, od sześciu zakończeń wyższych Aba we-Ima. I to jest pierwsze „i oto – dobrze”, wypowiedziane trzeciego dnia początku stworzenia.

Niższe zjednoczenie, zjednoczenie sześciu słów „Błogosławione imię chwały Jego Królestwa na wieki”, będące dopełnieniem „dalet ד” w słowie „echad (אחד – jeden)”, w której doskonałość objawia się jedynie za pomocą sześciu zakończeń Nukwy Zeir Anpina, objawia się w powiedzianym: „I nazwał Wszechmogący suchą powierzchnię ziemią”. I powiedziano: „Niech ziemia wyda zieleń” – ponieważ w WaK Nukwy ta sucha powierzchnia stała się właściwością „ziemia, wydająca owoce”. I o tym zjednoczeniu WaK Nukwy powiedziano po raz drugi „i oto – dobrze”. W ten sposób pierwsze „i oto – dobrze” odnosi się do wyższego zjednoczenia, drugie „i oto – dobrze” – do niższego zjednoczenia. „Ponieważ Malchut zjednoczyła się po dwóch stronach – w WaK Zeir Anpina i w swoim WaK” – w dwóch stronach miłości, dzięki wyższemu zjednoczeniu i niższemu zjednoczeniu. Stąd dalej powiedziano: „Niech ziemia wyda zieleń” – ponieważ została naprawiona, by należycie wydawać owoce i porodzenia. Ponieważ niższe zjednoczenie dopełniło miłość z dwóch stron, i światła wyższych Aba we-Ima zstępują do WaK Nukwy, która daje owoce i potomstwo swojemu ludowi, tzn. sześćdziesięciu riba (dziesiątkom tysięcy) dusz Israel, jak należy.

[1] Tora, Dewarim, 6:4. „Słuchaj, Israelu! Stwórca, nasz Wszechmogący, Stwórca jest Jeden”.
[2] Tora, Bereszit, 1:9. „I powiedział Wszechmogący: ‘Niech zbiorą się wody spod niebios w jedno miejsce i niech się ukaże suchy ląd’. I stało się tak.”
[3] Talmud Babiloński, traktat Brachot, karta 53:2.
[4] Tora, Bereszit, 1:10. „I nazwał Wszechmogący suchy ląd ziemią, a zebranie wód nazwał morzami. I zobaczył Wszechmogący, że było dobre”.
[5] Tora, Bereszit, 1:10 i 1:12. „I zobaczył Wszechmogący, że było dobre”.
[6] Tora, Bereszit, 1:11. „I powiedział Wszechmogący: ‘Niech ziemia wyda roślinność – trawę dającą nasienie, drzewo owocowe rodzące owoc według swego rodzaju, w którym jest jego nasienie na ziemi’. I stało się tak”

00 Zohar Hakdama