Światło (heb: or) to określenie odnoszące się się do wszelkiego rodzaju oddziaływania Stwórcy na życzenie. Ilości i rodzajów tych oddziaływań jest nieskończenie wiele, jak odcieni samego światła. Dlatego w kabale pierwotne, wychodzące bezpośrednio od Stwórcy światło nazywa się „światłem nieskończoności” (or elion ejn sof).

W nauce kabały wykorzystujemy język gałęzi, który za pomocą słów naszego świata pozwala opisać duchową rzeczywistość. Dlatego słowa tego nie należy rozumieć jedynie wprost, zawężając go na przykład tylko do widzialnego światła słońca. Zawiera ono w sobie wszystkie znane i nie znane nauce rodzaje oddziaływań. Od bardzo „grubych” jak odczucie ciepła na skórze, do bardziej subtelnych jak odczucie duszy podczas modlitwy.

Stworzenie wzrastając, poszerza i uwrażliwia swoje zmysły, dzięki czemu odbiera coraz więcej i doświadcza tego, jak „światło” oddziałuje na „życzenie”, efektem czego jest doświadczenie w postaci odczucia.

Światło odbierane wyłącznie przez życzenie. Kiedy jest ono w stanie przyjąć światło, odczuwane to jest jako błogość, a kiedy nie może – świecenie rejestrowane jest jako cierpienie.