Życzenie (heb: kli), „Stwórca” oraz „światło” (heb: or) są najczęściej wykorzystywanymi słowami w kabalistycznych księgach. Na nich opiera się cała budowa duchowej rzeczywistości.

Słowem „Stwórca” określa się źródło, które jest przyczyną istnienia wszystkiego, co istnieje. Wyraz Stwórca najczęściej piszemy wielką literą z uwagi na szacunek do tego, kto nas stworzył.

Stwórca oddziałuje na świat za pomocą „światła„. Jego pierwotna istota, czyli sam Stwórca, nie jest przez nas odbierany. Możemy tylko doświadczyć tego, co z Niego wychodzi, jak On na nas działa. To, co odbieramy jako pochodzące od Niego, nazywamy w kabale „światło”.

Życzeniem nazywamy nasze organy zdolne odbierać, rejestrować „światło”. Na początkowym etapie jest to pięć organów zmysłów. Kiedy człowiek rośnie, również ewoluują jego organy, które są w stanie odbierać o wiele szersze spektrum „światła”. W ten sposób budzą się w człowieku duchowe zmysły, które rejestrują coraz większy zakres subtelnych światów.

Kli jest właśnie tym, co zostało stworzone przez Stwórcę „z niczego”. Puste miejsce, które może odczuwać brak światła i pragnie go. Ta przestrzeń braku jest właśnie „stworzeniem”, które nie istniało w rzeczywistości wcześniej, kiedy był tylko Stwórca.